การสังเคราะห์องค์ความรู้สื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้าน

Abstract

ในการศึกษาสื่อสารการแสดงหรือศิลปะการแสดงนั้น สื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้านมักจะถูกมองข้ามและไม่ได้รับความสนใจเท่าที่ควร เพราะถูกมองว่าเป็นสื่อที่เชย ล้าสมัย หากแต่ความจริงสื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้านเป็นสื่อที่แสดงจิตวิญญาณความเป็นไทย และสะท้อนวิธีคิดเกี่ยวกับสุนทรียภาพ รสนิยม และความเป็นไทยได้อย่างดียิ่งด้วยความสำคัญของสื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้าน จึงเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดงานวิจัยเรื่อง "การสังเคราะห์องค์ความรู้สื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้าน" ขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อที่จะวิเคราะห์องค์ความรู้สื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้าน จากแนวคิด ทฤษฎี วิธีวิทยาการวิจัย ข้อค้นพบ เพื่อสังเคราะห์หากระบวนทัศน์ของประเด็นการศึกษาวิจัยในปัจจุบัน และนำเสนอแนวทางหรือทิศทางการศึกษาในอนาคตเพื่อพัฒนาสาระสำคัญของศาสตร์สาขานี้ต่อไป สำหรับในวงการศึกษาวิจัยเรื่องสื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้านนั้น จะมีมากมายและหลากหลายตามประเด็น จุดมุ่งหมายต่างๆ อาทิ สื่อพื้นบ้านเพื่อการพัฒนา การศึกษาองค์ประกอบของประเภทสื่อชีวิตและผลงานของศิลปินพื้นบ้าน การเสื่อมสลายและการดำรงอยู่ของสื่อสารการแสดงพื้นบ้าน การนำรูปแบบและวิธีการประยุกต์ใช้กับการเรียนการสอน เนื้อหาและคุณค่าของบทวรรณกรรมการแสดงที่มีต่อสังคมท่วงท่าร่ายรำและดนตรีประกอบการแสดง เป็นต้น โดยการศึกษานั้นอาจมีทั้งเชิงอนุรักษ์ เชิงประยุกต์และเชิงสร้างสรรค์ ตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน และมองแนวทางในอนาคตด้วย ดังนั้นสิ่งที่น่าสนใจคือ การศึกษาสื่อสารการแสดงประเภทสื่อพื้นบ้านในระดับวิทยานิพนธ์นั้นมีการศึกษาประเด็นใดบ้าง และรายละเอียดของกระบวนการศึกษาวิจัยเป็นอย่างไร ประเด็นใดบ้างที่ยังขาดตกบกพร่อง ไม่มีการสนใจที่จะศึกษา หรือมีการ ศึกษาในปริมาณที่น้อย ประเด็นใดควรศึกษาเพิ่มเติมหรือแสวงหาแนวทางใหม่ๆ ในการศึกษา เพื่อเป็นการสะสมองค์ความรู้ด้านนี้อันจะเป็นประโยชน์ในวงวิชาการและการนำไปประยุกต์ใช้ได้จริงในเชิงปฏิบัติการด้วย