ลายน้ำในจิตรกรรมไทย

Abstract

องค์ประกอบในจิตรกรรมไทยภาพจิตรกรรมไทยที่ปรากฏบนฝาผนังในพระอุโบสถ และพระวิหารตามวัดทั่วไป เป็นภาพเล่าเรื่องในวรรณกรรมทางพุทธศาสนาที่สำคัญ โดยมีวัตถุประสงค์ให้ผู้พบเห็นสนใจได้ชื่นชม และเกิดความเข้าใจในเรื่องราวเกี่ยวกับคติธรรมทางพุทธศาสนา การสร้างองค์ประกอบของภาพ จึงมีความสำคัญที่ช่างเขียนโบราณต้องจินตนาการและ สร้างสรรค์ให้เกิดรูปธรรมในความคิดที่เป็นเอกลักษณ์สืบทอดรูปแบบมาถึงปัจจุบันได้แก่ วิธีการเขียนภาพบุคคลที่เป็นรูปตัวพระ-ตัวนาง และภาพพระพุทธเจ้าที่เสวยชาติเป็นพระโพธิสัตว์ในทศชาติและปฐมโพธิ์ หรือพุทธประวัติเป็นต้น นอกจากนี้การสร้างทัศนียภาพหรือบรรยากาศของภาพให้น่าสนใจ และมีความเป็นจริงก็เป็นเรื่องที่สำคัญอีกส่วนอย่างหนึ่ง เช่น การเขียนลายน้ำ ลายเมฆ ภาพต้นไม้และดอกไม้ รวมไปถึงภาพสิ่งก่อสร้าง ภาพปราสาท และบ้านเรือน สิ่งต่างๆ ดังกล่าวควรมีการศึกษาเพื่อนำมาพัฒนาและสร้างสรรค์รูปแบให้เหมาะสมกับแนวคิดกับการใช้งานในปัจจุบันในการศึกษาวิจัยควรมีขั้นตอนในการศึกษากล่าวคือ 1. รวบรวมข้อมูลแนวคิดและรูปแบบจากภาพเขียนโบราณ 2. ศึกษาเปรียบเทียบลักษณะรูปแบบเพื่อหาข้อสรุป 3. นำผลจากการศึกษาวิจัยมาสร้างสรรค์ตามแนวคิดในการสร้างสรรค์ของตนเองอย่างมีเหตุผล