วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

ภูมินิทัศน์ วัฒนธรรม ภาคตะวันออก

2024-06-10T06:25:00+00:00

ภาคตะวันออกประกอบด้วยพื้นที่ของ 8 จังหวัด คือ ปราจีนบุรี นครนายก ฉะเชิงเทรา ชลบุรี ระยอง จันทบุรี ตราด และสระแก้ว มีเนื้อที่ 36,502.5 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 22,814,062.5 ไร่ เท่ากับร้อยละ 7.11 ของเนื้อที่ประเทศ

นักวิชาการเวียดนามกับมิติทางวิชาการว่าด้วย “ไทยศึกษา”

2024-06-10T07:02:14+00:00

เมื่อกล่าวถึงงานวิชาการด้าน “ไทยศึกษา” เราคงต้องยอมรับว่าขอบเขตของการศึกษาเรื่องดังกล่าวดูจะกินความ และกินอาณาเขตที่กว้างใหญ่ไพศาลอย่างมาก ทั้งนี้ก็ด้วยสาเหตุที่ว่า “ความเป็นไท” ตามความหมายของการแบ่งกลุ่มชาติพันธุ์นั้น คนไทได้กระจัดกระจายอยู่บริเวณต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นบางส่วนของประเทศจีน ในมณฑลยูนาน กวางสี กุยโจ เป็นต้น บางส่วนของอัสสัมในประเทศอินเดีย บางส่วนของประเทศพม่า บางส่วนของประเทศเวียดนามเช่นในจังหวัดไลโจ จังหวัดเชิลลา จังหวัดเง่ห์อาน และจังหวัดแทงฮัว เป็นต้น บางส่วนของลาว บริเวณแขวงทางภาคเหนือไม่ว่าจะเป็นซำเหนือ หัวพัน เซียงขวางและคำม่วน เป็นต้น หรือแม้แต่บางส่วนของประเทศไทย กลุ่มชนที่ถูกเรียกตัวเองว่าไทก็ได้กระจัดกระจายอยู่โดยทั่วไปโดยเฉพาะบริเวณภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

เมืองพระนครของเขมร (ANGKOR)

2024-06-10T07:05:26+00:00

เมืองพระนคร (ANGKOR) เป็นชื่อที่ชาวกัมพูชาเริ่มใช้เรียกราชธานีของตน ซึ่งสร้างขึ้นในสมัยพระเจ้ายโศวรมันที่ 1 (พ.ศ.1435) อันมีชื่ออย่างเป็นทางการว่า ยโศธรปุระ จากนั้นมีการสร้างและย้ายเมืองพระนครอีกหลายครั้ง ดังนั้นเมืองพระนครของพระเจ้ายโศวรมันที่ 1 จึงไม่ใช่พระนครหลวง หรือ พระนครธมที่อาจและเห็นกำแพงและประตูใหญ่ได้ในปัจจุบัน อย่างไรก็ตามก็ก่อสร้างเมืองพระนครใหม่อยู่ในบริเวณเดิม คือที่ราบตอนเหนือของทะเลสาปใหญ่จนถึงขอบที่ราบสูงของพนมกุเลน ทั้งนี้เนื่องจากเป็นเขตที่อุดมสมบูรณ์ 3 ประการ คือ น้ำ ปลา และข้าว

เครื่องเคลือบบุรีรัมย์

2024-06-10T07:09:09+00:00

บุรีรัมย์เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือภาคอีสานและโดยที่จังหวัดบุรีรัมย์อยู่ทางตอนใต้ของภาคอีสานจึงถูกจัดให้อยู่ในกลุ่ม “อีสานใต้” อันประกอบด้วย จังหวัดอื่น ๆ อีก 7 จังหวัด อันได้แก่ ชัยภูมิ นครราชสีมา สุรินทร์ ศรีษะเกษ อุบลราชธานี ยโสธร และอำนาจเจริญ

การสักของญี่ปุ่น

2024-06-10T07:11:41+00:00

ศิลปะกับมนุษย์เป็นของคู่กันมาตั้งแต่ครั้งมนุษย์อุบัติขึ้นในโลก มนุษย์เท่านั้นที่สร้างสรรค์งานศิลปะได้ด้วยแรงบันดาลใจรอบข้างและภายใน มนุษย์สร้างงานศิลปะขึ้นบนพื้นฐานแห่งสุนทรียะ จากการวาดภาพระบายสีซึ่งทำจากเลือดสัตว์ เปลือกไม้ หรือโคลนสีลงบนผนังถ้ำเพื่อบันทึกความประทับใจในเรื่องราวต่างๆ ให้คงไว้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ สู่การวาดลวดลายลงบนภาชนะ ข้าวของเครื่องใช้ จนกระทั่งเติมแต่งสีสันลงบนร่างกายของมนุษย์เอง และเพื่อให้ลวดลายเขียนสีนั้นคงทนถาวรบนผิวหนัง มนุษย์จำเป็นต้องขีดข่วนผิวหนังบริเวณนั้นให้มีรอยแผลด้วย เพื่อสีที่ใส่ลงไปนั้นจะได้ซึมซาบและฝังแน่นบนผิวหนังจนกว่าชีวิตจะหาไม่ และนี่คือต้นกำเนิดของการสัก ความงามบนความเจ็บปวด ศิลปะบนเรือนร่างมนุษย์

ภารกิจในการเป็นผู้นำและการจูงใจผู้ร่วมงาน

2024-06-10T07:14:40+00:00

“การบริหาร” เป็นคำนามที่แสดงออกถึงการกระทำหรือการปฏิบัติการบางอย่างที่เรียกว่า “บริหาร” นักวิชาการและผู้ปฏิบัติการทั้งหลายยอมรับและเห็นพ้องกันว่า การบริหารนั้นเป็นหน้าที่ของ “นักบริหาร” แต่สิ่งที่มักจะเห็นหรือเข้าใจแตกต่างออกไปก็คือ ความหมายของคำว่า “การบริหาร” บ้างก็ให้ความหมายว่าการบริหาร หมายถึง ตัวบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่ทำหน้าที่เป็นผู้นำ บ้างก็ให้ความหมายว่า เป็นกระบวนการหรือวิธีการปฏิบัติงาน (process) บ้างก็ให้ความหมายในเชิงพฤติกรรมการร่วม (group behavior) ว่า เป็นการปฏิบัติงานให้สำเร็จโดยร่วมกับบุคคลอื่นการบริหารที่เข้าใจนั้น คืออะไร ทั้งนี้ ก็เนื่องมาจากความจริงที่ว่า การบริหาร เป็นคำสากลที่นิยมใช้กันเป็นประจำเหมือนกับคำต่าง ๆ เหล่านี้ เช่น การแพทย์ การโยธา การจราจร การขนส่ง เป็นต้น

การใช้อินเตอร์เน็ตสนับสนุนการเรียนการสอน ด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์

2024-06-10T07:16:47+00:00

การเรียนรู้ของมนุษย์เกิดขึ้นมาพร้อมกับที่มนุษย์กำเนิดขึ้นมาบนโลก ในสมัยดึกดำบรรพ์มนุษย์จะเรียนรู้ได้แต่เฉพาะสิ่งที่อยู่รอบ ๆ ตัวของเขาเท่าที่ระยะทางของประสาทสัมผัสจะรับได้ สิ่งที่เขาเรียนรู้จะเป็นเรื่องราวของธรรมชาติเป็นส่วนใหญ่ เพราะธรรมชาติที่อยู่รอบตัวเขาเป็นหัวใจสำคัญของการดำรงชีพและทำให้เขามีชีวิตอยู่รอด ไม่มีภาษาเขียนเป็นหลักสูตรให้คนรุ่นหลังได้เรียนรู้ว่าเขามีวิธีการดำรงชีวิตอย่างไร คงจะมีเพียงแต่ข้อสมมุติฐานของนักวิชาการเท่านั้นที่บอกเราว่าเขามีชีวิตอย่างไรกัน