The Effectiveness of the Writing Instructional Model Based on Blended and Self-Directed Learning on Promoting Student’s Writing Ability and Self-Directed Learning

Abstract

        Developing self-directed learning along with language skills is one of ultimate goals of teaching and learning in this century. It is claimed that blended learning (BL) is one of innovative approaches of ELT can be used to reach that goal. This study, hence, aims to investigate the effectiveness of the writing instructional model based on blended and self-directed learning on promoting writing ability and self-directed learning of EFL university students with different levels of English proficiency (high, average, and low). The model used in the study was developed by the researcher and evaluated the quality by the experts and the pilot study. The instruments included writing pre-test and post-post, questionnaires for self-directed learning pre-assessment and post-assessment, and learning logs investigating self-directed learning in the aspects of self-management, self-monitoring, and motivation. The students’ writing answer sheets were rated by two raters and Krippendoff’s α (interval) inter-rater reliability reached almost perfect range (pretest=.84, and post-test .87). The writing scores of the post-test of the students          in every group significantly increased from the pre-test scores (p=.05), and the results achieved very large effect size (d=1.61). The comparison of the scores among three groups found significant difference (p=.05). The high English proficient group gained the highest writing scores, followed by average and low English proficient students. The mean scores of self-directed learning post-assessments of all groups were significantly higher than the pre-assessment means (p=.05) in every aspect, and the effect size was high (d =.83), but self-directed learning of the students with three levels of English proficiency did not significantly differ (p=.05). The findings of learning logs showed that the students constructed essential knowledge for writing together with developing self-directed learning and other kinds of life skills. The study also provided suggestions for using the model.         การพัฒนาการเรียนรู้แบบนำตนเองควบคู่กับทักษะทางภาษาเป็นหนึ่งในเป้าหมายสำคัญของการเรียนการสอน ในศตวรรษนี้มีการอ้างว่าวิธีการเรียนรู้แบบผสมผสานเป็นหนึ่งในนวัตกรรมการสอนที่สามารถบรรลุเป้าหมายนั้นได้ งานวิจัยนี้จึงมุ่งศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนการสอนการเขียนที่ใช้วิธีการเรียนรู้แบบผสมผสานและการเรียนรู้แบบนำตนเองในการส่งเสริมความสามารถทางการเขียนและการเรียนรู้แบบนำตนเองของนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศและมีความสามารถทางภาษาอังกฤษต่างกัน (สูง กลาง ต่ำ) รูปแบบการเรียนการสอนที่ใช้ในงานวิจัยนี้ได้รับการ พัฒนาขึ้นโดยผู้วิจัยและการประเมินคุณภาพโดยผู้เชี่ยวชาญและการทดลองนำร่อง เครื่องมือเก็บข้อมูล คือแบบทดสอบการเขียนก่อนและหลังเรียน แบบสอบถามและแบบบันทึกหลังเรียนที่สำรวจการเรียนรู้แบบนำ ตนเองด้านการจัดการตนเอง การติดตามดูตนเอง และแรงจูงใจในการเรียน กระดาษคำตอบข้อเขียนได้รับการตรวจโดยผู้ประเมินสองคนและค่าความเชื่อมั่นระหว่างผู้ประเมิน (คริพเพนดอฟฟ์อัลฟ่า-มาตราอันตรภาค) อยู่ในระดับเกือบสมบูรณ์ (ก่อนเรียน =.84 และหลังเรียน =.87) คะแนนการเขียนจากแบบทดสอบหลังเรียนของผู้เรียนทั้งสามกลุ่มสูงขึ้นจากคะแนนจากแบบทดสอบก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญ (p=.05) และมีค่าขนาด อิทธิพลสูงมาก (d= 1.61) การเปรียบเทียบคะแนนของทั้งสามกลุ่มพบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p=.05) โดยผู้เรียนที่มีความสามารถทางภาษาอังกฤษสูงได้คะแนนสูงสุดถัดมาคือกลุ่มที่มีสามารถทาง ภาษาอังกฤษปานกลางและต่ำ ค่าเฉลี่ยของการเรียนรู้แบบนำตนเองหลังเรียนของผู้เรียนทุกกลุ่มสูงกว่าค่าเฉลี่ยก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญ (p=.05) และค่าขนาดอิทธิพลสูง (d=.83) แต่ไม่พบความแตกต่างอย่าง มีนัยสำคัญระหว่างการเรียนรู้แบบนำตนเองของผู้เรียนทั้งสามกลุ่ม (p=.05) ข้อค้นพบจากแบบบันทึกหลังเรียนพบว่าผู้เรียนได้สร้างองค์ความรู้ที่จำเป็นในการเขียนควบคู่ไปกับการพัฒนาทักษะการเรียนรู้แบบนำ ตนเองและทักษะชีวิตด้านอื่นๆ การศึกษานี้ยังเสนอข้อเสนอแนะในการใช้รูปแบบการเรียนการสอนนี้อีกด้วย