ผลการใช้รูปแบบการเรียนการสอนบทบาทสมมติผ่านวิดีโอบล็อกเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนพระปริยัติธรรมระดับมัธยมศึกษา

THE EFFECTS OF USING VIDEO-BASED ROLE PLAY INSTRUCTIONAL MODEL TO ENHANCE ENGLISH ORAL COMMUNICATION SKILLS OF SECONDARY PHRAPARIYATTITHAM MONK STUDENTS

Abstract

งานวิจัยในครั้งนี้มุ่งหาแนวทางในการพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษด้านการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ของนักเรียนพระปริยัติธรรม โดยมีวัตถุประสงค์ของการศึกษาคือ 1) เพื่อประเมินประสิทธิภาพบทเรียนการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โดยการใช้รูปแบบการเรียนการสอนบทบาทสมมติผ่านวิดีโอบล็อก เพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนพระปริยัติธรรมระดับมัธยมศึกษาโดยใช้เกณฑ์มาตรฐาน 80/80 2) เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนพระปริยัติธรรมก่อนและหลังการใช้บทเรียนการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โดยการใช้รูปแบบการเรียนการสอนบทบาทสมมติผ่านวิดีโอบล็อก และ 3) เพื่อสำรวจความคิดเห็นของนักเรียนพระปริยัติธรรมที่มีต่อบทเรียนการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โดยการใช้รูปแบบการเรียนการสอนบทบาทสมมติผ่านวิดีโอบล็อก กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยนักเรียนพระปริยัติธรรมในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จำนวน 27 รูป โดยการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาในครั้งนี้คือ เรียนแผนการสอนจำนวน 8 แผนการสอน แบบทดสอบก่อนและหลัง และแบบสอบถาม ส่วนค่าสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t-Test ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าประสิทธิภาพการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์โดยการใช้รูปแบบการเรียนการสอนบทบาทสมมติผ่านวิดีโอบล็อก เพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนพระปริยัติธรรมระดับมัธยมศึกษาเท่ากับ 80.65/80.30 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์มาตราฐาน 80/80 ที่กำหนดไว้ 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของนักเรียนพระปริยัติธรรมสูงกว่าก่อนเรียนโดยใช้บทเรียนฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.1 และ 3) นักเรียนพระปริยัติธรรมมีทัศนคติเชิงบวกต่อการใช้บทเรียนฯ ในระดับสูง (ค่าเฉลี่ย = 4.82, S.D.=0.282) จากผลการวิจัยดังกล่าวสามารถสรุปได้ว่าการใช้เทคโนโลยีในการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเป็นกระบวนการที่ส่งผลดีไม่เพียงแต่การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนพระปริยัติธรรมแต่ยังทำให้ครูผู้สอนภาษาอังกฤษมีเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในห้องเรียนแห่งศตวรรษที่ 21 อีกด้วย  This study focuses on the guideline used for enhancing English communication skills of the monk students in Historical tourism. The objectives of this study were 1) to evaluate the efficiency of the English lessons in Historical Tourism course with the use of video blog-based role play instructional model based on the 80/80 standard criteria, 2) to investigate the oral English communicative skills achievement of the monk students before and after the use of video blog-based role play instructional model in the Historical Tourism course, and 3) to explore the monk students’ opinions on the English lessons in the Historical Tourism course with the use of video blog-based role play instructional model. The sample group was 27 monk students selected by applying the purposive sampling method. The research instruments consisted of eight lesson plans, the pre- and posttest, and a questionnaire. The descriptive statistics used for data analysis were mean, standard deviation, and the paired sample t-test. The findings revealed that 1) the efficiency (E1/E2) of the English lessons was 80.65/80.30, which was higher than the pre-determined 80/80 standard criteria, 2) the mean scores of the post-test were higher than those of the pre-test, which indicated a statistically significant difference at the .01 level, and 3) the monk students’ opinions about the English lessons in the Historical Tourism course with the use of video blog-based role play instructional model was at a high level (average =4.82, S.D.=0.282). In conclusion, the use of technology in teaching English could not only enhance English communication skills of the monk students but also provide an effective instrument for English teachers to teach oral communication skills in the 21st century classroom.