ทำความดีอย่างไรใจจึงจะสงบสุข

Abstract

คนเราขึ้นชื่อว่าทำความดีไม่ว่ามากหรือน้อย ย่อมดีกว่าคนที่ทำความชั่วประเภทโจรผู้ร้าย อาชญากรฆ่าข่มขืน พวกหัวขโมย คนคดโกง หรือคนเกียจคร้าน เล่นพนัน ดื่มเหล้าเมายาไปวัน ๆ หนึ่ง โดยไม่รู้จักทำความดีและ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ความดีคืออะไร มีประโยชน์ต่อการดำเนินชีวิตอย่างไรเพราะทั้งชีวิตไม่เคยมีใครอบรมชี้ทาง สว่างไสวให้ทำความดี ดังนั้นคนที่ทำความดีได้บ้างคือคนที่มีใจประเสริฐ แต่ถ้าทำความดีได้มากขึ้นก็ยิ่งประเสริฐขึ้นไปอีก และถ้า ประเสริฐถึงขนาดทำให้ตนเองมีจิตใจสงบสุขและคนรอบข้างก็มีความสุขสงบไปด้วย อย่างนี้ถือว่าได้ทำความดี อย่างยิ่ง เราจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร พูดกันอย่างง่าย ๆ ว่าความดีก็คือไม่ใช่ความชั่ว ความดีคือคุณธรรม หรือจริยธรรม ซึ่งเมื่อคิดแล้ว รู้สึกแล้ว และทำแล้ว ทำให้มีความสงบสุข ไม่มีพิษภัยมาสู่ตน แต่ความดีมีหลายชั้น ผู้ทำความดีได้ไม่เท่ากัน ต่างชั้นกันย่อมมีความสงบสุขไม่เท่ากันเช่น คนที่ทำความดีเพราะกลัวภัยมาถึงตน ทำดีเพราะหวังสิ่งตอบแทน อยากเด่น อยากดัง อยากให้คนยกย่อง หรือทำดีเพราะเกรงใจพวกพ้อง อย่างนี้เรียกว่า ทำดีด้วยกายแต่ใจเป็นทาส เช่น ทางความกลัว ทาสรางวัล หรือทาสพวกพ้อง รวมแล้วก็เป็นการทำดีเพื่อตัวเอง หรือด้วยความเห็นแก่ตัว เอาตัวเองเป็นหลักไว้ก่อน การทำความดีได้แค่นี้ย่อมหาความสงบสุขแห่งจิตใจได้ยาก เพราะถ้าทำไปด้วยความหวังสิ่งใดสิ่งหนึ่งกลับมา เมื่อไม่ได้ก็เป็นทุกข์ ที่ทุกข์เพราะสาเหตุนิดเดียว คือ ไม่ได้ทำดีอย่างแท้จริง อย่างที่เรียกว่า ทำดีเพื่อความดี