ธรรมชาติมนุษย์ในปรัชญาของโทมัส ฮอบส์
Human Nature in Thomas Hobbes’ Philosophy
Keywords:
ธรรมชาติมนุษย์, ปรัชญาของโทมัส ฮอบส์Abstract
การศึกษาเรื่อง ธรรมชาติมนุษย์ในปรัชญาของโทมัส ฮอบส์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดธรรมชาติมนุษย์ในทัศนะของโทมัส ฮอบส์ โดยได้รวบรวมข้อมูลจากงานเขียนของโทมัส ฮอบส์ พร้อมทั้งเอกสารและงาน วิจัยที่เกี่ยวข้องแล้วนำมาสังเคราะห์ตามระเบียบวิธีทางปรัชญา ผลการศึกษาพบว่า ในทัศนะของฮอบส์ มนุษย์มีธรรมชาติที่เห็นแก่ตัว มีความทะเยอทะยานเป็นสัญชาติญาณเดิม เปรียบเสมือนหมาป่าที่ต้องคอยดิ้นรนต่อสู้เพื่อความอยู่รอด ด้วยเหตุดังกล่าวมนุษย์จึงหวาดระแวง ไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกัน ทุกคนต่างปกป้องและรักษาชีวิตตนเองเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายหนึ่งทำร้ายมนุษย์จึงมีสิทธิตามธรรมชาติในอันที่จะรักษาตัวเองให้อยู่รอดปลอดภัยจากการคุกคาม หรือการทำร้ายจากผู้อื่น The purpose of this research was to study human nature in Thomas Hobbes’ philosophy. The data were collected from Hobbes’ writings notably Leviathan. The information of other related books, articles and research works was synthesized according philosophical methods. The results show that according to Hobbes human beings by nature were selfish and ambitious and they struggled to survive by any means like a wolf. Therefore human beings were suspicious and did not trust each other; and for security purpose they had the right to protect themselves from others.References
Copleston, F.C. (1985). A history of philosophy. New York: Image Books.
Hobbes, T. (1996). Leviathan. New York: Oxford University Press.
Hobbes, T. (2008). Human nature and derpore poitico. New York: Oxford University Press.
Parvin, P., & Chambers, C. (2012). Political philosophy: A complete introduction. New York: The Macgraw Hill companies.
ใจรัตน์ จตุรภัทรพร. (2541). มนุษย์ในทัศนะของปรัชญามนุษย์นิยมใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาปรัชญาบัณฑิตวิทยาลัย, คณะมนุษยศาสตร์, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ชัยวัฒน์ สถาอานันท์. (2521). เรขาคณิตกับปรัชญาการเมือง: วิธีการของฮอบส์ใน Leviathan ในปรัชญาการเมืองสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชัยอนันต์ สมุทวณิชย์. (2513). โลกทัศน์ของฮอบส์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทินพันธุ์ นาคะตะ. (2549). ปรัชญาการเมือง. กรุงเทพฯ: อินเนอร์เพลส.
เนื่องน้อย บุณยเนตร. (2539). จริยาศาสตร์ตะวันตก: ค้านท์ มิลล์ ฮอบส์ รอลส์ ซาตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระธรรมปิกฎ (ป.อ.ปยุตโต). (2538). พุทธธรรม (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
พระมหามหาอรรถพงศ์ กวิวํโส (ศรีสุเมธิตานนท์). (2548) การศึกษาเปรียบเทียบแนวความคิดเรื่องสิทธิของจอห์น ล็อค กับพุทธศาสนาเถรวาท. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาปรัชญา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2537). ปรัชญาการเมือง (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: อรุณการพิมพ์.
วรรณา พ่วงพร้อม. (2553). การศึกษาเปรียบเทียบเรื่องความเห็นแก่ตัวในปรัชญาสังคมของโทมัส ฮอบส์กับพุทธปรัชญาเถรวาท. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาปรัชญา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วรินทร กฤษณมิตร. (2548). รัฐบุรุษของเพลโต. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชารัฐศาสตร์การปกครอง, บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิทย์ วิศเวทย์. (2547). มนุษย์ โลกและความหมายของชีวิต (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
รูสโซ, ฌอง ฌากส์. (2555). สัญญาประชาคม หลักแห่งสิทธิทางการเมือง แปลจาก Du contract social; ou, principes du droit politique (วิภาดา กิตติโกวิท, แปล) (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ทับหนังสือ.
วิโรจน์ นาคชาตรี. (2540). ศาสนาเปรียบเทียบ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศศิกร ลิขิตวงศ์ตรีศรี. (2551). แนวคิดชีวิตเรื่องของฟริตจ๊อฟ คาปร้า. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาปรัชญา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นิลสัน, บี. อาร์. (2548). ความคิดทางการเมืองแบบตะวันตก: จากโสกราตีสถึงยุคอุดมการณ์ แปลจาก Western political thought: From Socrates to the Age of Ideology (สมนึก ชูวิเชียร, แปล) กรุงเทพฯ: เอ็มแอล ครีเอชั่น แอนด์ พริ้นติ้ง.
สมบัติ จันทวงศ์. (2550). ประวัติปรัชญาการเมือง เล่มที่สอง (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
สิทธิ์ บุตรอินทร์. (2522). ตรรกวิทยา วิชาการใช้เหตุผล. กรุงเทพฯ: สภาการศึกษามหามกุฎราชวิทยาลัย.
สุขุม นวลสกุล. (2523). ทฤษฎีการเมือง 2: ทฤษฎีการเมืองแห่งนวสมัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
