ความรับผิดทางอาญาอันเกิดจากการกระทำโดยประมาท

Abstract

โดยหลักความรับผิดทางอาญาไม่ว่าจะเป็นแนวความคิดของกฎหมายแพ่ง (Civil Law) หรือกฎหมายจารีตประเพณี (Common Law) จะต้องมาจากแนวความเชื่อว่าผู้กระทำความผิดนั้นจะต้องมีเจตนาในการกระทำความผิดนั้น ๆ เช่นกระทำความผิดโดยมีเจตนาให้เกิดผลเช่นนั้น ดังนั้น ในกฎหมายแพ่งจึงกำหนดไว้ชัดเจนว่า “บุคคลจะต้องรับผิดในทางอาญาก็ต่อเมื่อได้กระทำโดยเจตนา” และ “กระทำโดยเจตนา ได้แก่ กระทำโดยรู้สึกนึกในการที่กระทำและในขณะเดียวกันผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือย่อมเล็งเห็นผลของการกระทำนั้น” โดยถ้าผู้กระทำมิได้รู้ข้อเท็จจริงอันเป็นองค์ประกอบของความผิดจะถือว่าผู้กระทำประสงค์ต่อผล หรือยอมเล็งเห็นผลของการกระทำนั้นมิได้” ส่วนในกฎหมายจารีตประเพณีได้วางหลักไว้ว่า “Actus non facit reum nisi mens sit rea” หรือ “An act does not constitute guilt unless the mind is guilty” หรือ “An act does not make a person legally liable unless the mind is legally blame worth” ซึ่งมีความหมายว่า การกระทำไม่ก่อให้เกิดเป็นความผิด เว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่า บุคคลนั้นมีเจตนาชั่วร้ายในการกระทำนั้นจากหลักดังกล่าว