มาร์กซิสม์และทฤษฎีวิพากษ์ : การครอบงํา การผลิตซ้ำ และการปลุกจิตสํานึกทางชนชั้นในมิติทาง อํานาจนํา

Abstract

          บทความปริทรรศน์ฉบับนี้ต้องการทบทวน ศึกษา และอธิบายประเด็นถกเถียงสําคัญของสํานักมาร์กซิสต์และทฤษฎีวิพากษ์ ภายใต้ขอบเขตการครอบงํา การผลิตซ้ำ และการปลุกจิตสํานึกทางชนชั้นในมิติ ทางอํานาจนํา โดยวิธีการศึกษาวิจัยเชิงเอกสารจากบทความทั้ง 5 ของนักวิชาการได้แก่ ฮอร์กไฮเมอร์ อัลธูแซร์  ลาเคลาและมูฟ และเบนจามิน ซึ่งทําให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างแนวคิดมาร์กซิสม์ดั้งเดิมและทฤษฎี วิพากษ์ที่วิพากษ์ต่อมิติสังคมโดยมองมนุษย์ในทางกลับกันว่าเป็นผู้กระทํา ผู้วิพากษ์ สามารถกําหนดตัวเองและ แนวทางในชีวิตของตัวเองได้ และแสดงให้เห็นถึงอํานาจนําต่อการครอบงําและการผลิตซ้ำรูปแบบต่าง ๆ ในมิติ ทางสังคมทั้งการทําให้เป็นธรรมชาติของระบบทุนนิยม อุดมการณ์ซึ่งมีผลิตซ้ำผ่านกลไกอุดมการณ์ของรัฐ วาทกรรมโดยผู้มีอํานาจนํา และเทคโนโลยีเป็นอํานาจนําที่ยังสามารถใช้ตอบโต้การครอบงําและย้อนรอยการผลิตซ้ำเพื่อปลุกจิตสํานึกมวลชนให้ตระหนักถึงการกดขี่ ตกเป็นเบี้ยล่าง เอารัดเอาเปรียบของชนชั้นแรงงานได้           The propose of this review article is to review study and explain main arguments of Marxism and Critical theory under the scope of domination reproduction and encourage class consciousness in dimensions of hegemony by documentary research through 5 articles belong to scholars namely Horkheimer, Althusser, Laclau and Mouffe, and Benjamin. It shows differences in ways of thinking between Marxism and Critical theory which proposes the concept of human is active and critic character, and the idea of self-determination.     Moreover, it demonstrates domination and reproduction in social dimensions of hegemony include: naturalization by capitalism, ideology which is reproduced by ideological state apparatus, discourse by hegemonic actor, and technology which it is not only a hegemony but also can counter back and retrace reproduction to encourage class consciousness of proletariat from abuse, disadvantage, and exploitation.