บทวิเคราะห์ธรรมาภิบาลตามแนวคิดปรัชญาเต๋า

Abstract

       แนวคิดอุดมการณ์ทางการเมืองในปัจจุบันล้วนแล้วแต่มีพื้นฐานมาจากปรัชญาการเมืองที่พัฒนาขึ้นในซีกโลกตะวันตกแทบทั้งสิ้น ทั้งที่การเมืองเป็นสิ่งที่ดำรงอยู่ในสังคมมนุษย์ทุกที่ทั่วโลก จึงนำไปสู่ข้อสงลัยว่า เหตุใดจึง ไม่ปรากฏว่ามีการนำเอาแนวคิดปรัชญาการเมืองตะวันออกมาใช้บ้าง ในบทความนี้ผู้วิจัยจึงจึงมุ่งเปรียบเทียบหลักธรรมาภิบาลกับแนวคิดในปรัชญาเต๋า เพื่อแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างธรรมาภิบาลกับปรัชญาเต๋า ที่ต่างก็มีจุดมุ่งหมายให้เกิดการปกครองที่ดีงาม หรือคุณธรรมในการปกครอง      ขณะที่แนวคิดปรัชญาการเมืองตะวันตกต่างมุ่งแสวงหาอุดมการณ์ทางการเมืองและพยายามคิดค้นวิธีการปกครองอย่างมีประสิทธิภาพด้วยการสร้างหลักเกณฑ์ ออกกฎระเบียบต่างๆ แต่ปรัชญาเต๋ากลับเห็นในทางตรงกันข้าม เต๋ากลับมุ่งนำเสนอการปกครองที่สอดคล้องกับวิถีทางแห่งธรรมชาตินั่นคือผู้ปกครองและผู้อยู่ใต้ปกครองไม่แปลกแยกออกจากกัน ดังนั้น ปรัชญาเต๋าจึงไม่ได้มุ่งแสวงหาอุดมการณ์ทางการเมือง และสร้างเสริมกฎระเบียบต่างๆ แต่กลับมุ่งแสวงหาความชอบธรรมในการปกครองนั่นเอง        งานวิจัยนี้มองว่า ธรรมภิบาลเป็นเครื่องมือขั้นต้นที่ช่วยให้เกิดการพัฒนาเพื่อเป็นพื้นฐานที่จะนำไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนต่อไป ขณะที่แนวคิดปรัญาเต๋าได้เสนอแนะว่าในการปกครอง ผู้ปกครองต้องสังเกต เรียนรู้ และเข้าใจถึงธรรมชาติทางการเมือง และไม่ยึดติดกับอำนาจ        The Political Philosophy is almost based on the western thought. This article aimed at comparative studies between Good Governance and the classic Chinese philosophy of Tao.        While the western thought aimed at searching methods of management by rules and orders, but Propose of Tao’s philosophy is the rule on natural way. Tao’s political philosophy is not focus on rule and order but interesting in the ruler without rule by building legitimacy for governance. This article look at Good Governance is thought for political development while Tao’s political philosophy suggest ruler or governor should govern as following the natural way. The rulers’ interests should be public’s interests and the ruler must have the vision for Good Governance.