ปัจจัยที่จำกัดประสิทธิผลของมาตรการลงโทษทางเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาต่อซูดาน (ค.ศ. 1989-2014).

Authors

  • เอนก เรืองรัตนากร
  • กุลทราภรณ์ สุพงษ์

Keywords:

การแทรกแซงทางเศรษฐกิจ, ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศ, สหรัฐอเมริกา - - ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจกับต่างประเทศ - - ซูดาน

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ถึงปัจจัยที่จำกัดประสิทธิผลของมาตรการลงโทษทางเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาต่อซูดาน (ศ.ศ. 1989-2014) ในฐานะเครื่องมือในการดำเนินนโยบายต่างประเทศของสหรัฐอเมริกาผ่านแนวคิดทฤษฎีระบบโลก (World Ststem theory) ของศาสตราจารย์ อิมมานูเอล วอลเลอร์สไตน์ (Immanuel Wallwestein) แห่งมหาวิทยาลัยเยล ผลการศึกษา พบว่า สหรัฐอเมริกาไม่สามารถดำเนินมาตรการลงโทษทางเศรษฐกิจต่อซูดานได้อย่างมีประสิทธิผล เพราะต้องเผชิญกับปัจจัยอันเป็นข้อจำกัด ดังนี้ 1) ปัจจัยจากฝ่ายซูดานในฐานะรัฐบริวาร ได้แก่ การลงทุนของบรรษัทขุดเจาะน้ำมันข้ามชาติของจีนและประเทศอื่น ๆ และความเข้มแข็งของระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยอำนาจนิยม 2) ปัจจัยจากตัวสหรัฐอเมริกาเองในฐานะรัฐศูนย์กลาง ได้แก่ การลงทุนของบริษัทข้ามชาติสัญชาติอเมริกันในซูดาน และการไม่ได้ให้น้ำหนักความสำคัญต่อซูดานในฐานะผลประโยชน์แห่งชาติเป้นประการสำคัญ ดังนั้น สหรัฐอเมริกาจึงกำหนเมาตรการลงโทษทางเศรษฐกิจต่อซูดานเพียงเพื่อตอกย้ำภาพลักษณ์ในฐานะรัฐมหาอำนาจที่ยึดมั่นในหลักประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน และหลบเลี่ยงการแบกรับต้นทุนที่เพิ่มมากขึ้นจากการดำเนินมาตรการทางทหารเช่นเดียวกับที่สหรัฐอเมริกาดำเนินต่อภูมิภาคตะวันออกกลางThe purpose of this article was to analyze factors which contributed to the limitation in imposing the econnomic sanctions; a foreign policy tool, of  the U. S. towards Sudan (1989-2014). The World-System Theory by Professor Immanuel Wallenstein, Yale University, was applied as a framwork. The study found two factor which resulted in ineffectiveness in imposing the policy. Firstly, the U.S did not truly play important roles to the ecinomy of Sudan,as the periphery state. Also Sudan could turn to China and other counties as partnerships in oil snd gas industry. Moreover, the Authoritarian regime was still powerful. Secondly, the U.S., as a core state, was also the cause of factors. Sudan was not a top priority for U.S national interests. The U.S. was likely to impose economic sanctions towards Sudan to Show the role of superpower which respected democracy and human rights. This also helped the U.S. from wasting defense budget as in the Middle East case.

Downloads