รูปแบบการพัฒนาเนื้อหาแบบบูรณาการเกี่ยวกับความรู้ที่ใช้ในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดน

Abstract

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาถึงความเหมาะสมสำหรับรายวิชาเกี่ยวกับธุรกิจในทุก ๆ ด้าน ให้มีการเรียนการสอนสำหรับการศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดน 2) เพื่อศึกษาถึงเนื้อหา ขอบเขตของแต่ละวิชาให้เหมาะสมกับระดับผู้เรียนในเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบประสานวิธีทั้งเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลจาก 5 พื้นที่เขตเศรษฐกิจพิเศษประกอบด้วย จังหวัดนครพนม ตาก ตราด สงขลา เชียงราย โดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกผู้รับผิดชอบหลัก จำนวน 25 คน ใช้แบบสำรวจกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเป็นกลุ่มประชากร จำนวน 500 คน และการสนทนากลุ่มกับผู้เชี่ยวชาญด้านธุรกิจจำนวน 10 คน          การวิจัยพบว่า นักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษา ถึงมัธยมปลาย จะต้องมีการเรียนทางบริหารธุรกิจแบบสอดคล้อง ต่อเนื่องในด้านการตลาด การขาย การผลิต การบัญชี การเงิน ทรัพยากรบุคคล และการสร้างเครือข่ายธุรกิจจนได้ออกมาเป็น 14 วิชา 78 บท จำนวน 1051 ชั่วโมง โดยแบ่งเป็นชั้นประถม 5-6 เรียน 76 ชั่วโมง ชั้นมัธยมต้น จำนวน 360 ชั่วโมง ชั้นมัธยมปลาย จำนวน 615 ชั่วโมง ซึ่งรายวิชาสามารถนำไปใช้ในรายวิชาเพิ่มเติมหรือวิชาแกนเมื่อนักเรียนจบมัธยมต้น หากไปเรียนต่อก็สามารถที่จะประกอบอาชีพส่วนตัวได้ในเขตเศรษฐกิจพิเศษ ซึ่งเป็นระบบ Supply Chain สอดคล้องต่อเนื่องในเขตเศรษฐกิจพิเศษ เมื่อจบมัธยมปลาย อายุ 18 ปี ก็สามารถประกอบธุรกิจในเขตเศรษฐกิจพิเศษได้ หรือเข้าทำงานในบริษัทในเขตเศรษฐกิจพิเศษได้ หากเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยก็จะเป็นนักศึกษาที่มีมุมมองทางตัวเลข การวิเคราะห์ การสังเคราะห์ต่าง ๆ ให้เกิดแนวคิดทางธุรกิจได้ดี โดยการเรียนการสอนจะเป็นการเรียนฝึกปฏิบัติจริงและเรียนรู้จากหลักวิชาการเพื่อให้ซึบซับประสบการณ์และความถูกต้อง          This research study aims to 1) study the appropriateness of the subjects related to business taught at the basic education level in the special border economic zone and 2) study the content and scope of each subject if they are suitable for students at each level in the special border economic zone. The study employed a combination of quantitative and qualitative methods in collecting the data. Data were collected in five area s of special border economic zone, including NakhonPanom, Tak, Trad, Songkhla, and Chiang Rai using in-depth interviews of 25 informants, a survey of 500 stakeholders, and a focus group discussion with 10 business experts.          The findings revealed that the students from primary schools to secondary schools should consistently and harmoniously learn business administration consisting of marketing, sales, production, accounting, finance, human resources, and building business network. The team concluded that there should be 14 subjects and 78 lessons. The students have to take the total of 1051 hours to study these subjects: Grade 5-6 students have to spend 76 hours, lower secondary school students have to spend 360 hours, and upper secondary school students have to spend 615 hours. These subjects can be included in additional courses or core courses. When the students graduate from a lower secondary school, they can run their own business which is in Supply Chain System in Special Economic Zones. When they graduate from an upper secondary school and are 18 years old, they can run their own business or work for a company in Special Economic Zones. They can also further their studies and they can be students who have perspective on number, analysis, and synthesis which helps them get new ideas for business. The teaching method should be focused on actual practices and learning about the business principles in order to truly absorbexperiences and accuracy.