การจัดการความมั่นคงทางทะเลของประเทศอินโดนีเซีย ยุคหลังประธานาธิบดีซูฮาร์โต้: การวิเคราะห์นโยบายและยุทธศาสตร์

Maritime Security Management in Practice in Indonesia Post President Suharto Era: An Analysis of Existing Policies and Strategies

Abstract

บทความแสดงให้เห็นนโยบายและยุทธศาสตร์ทางทะเลของประเทศอินโดนีเซียหลังสิ้นสุดยุคประธานาธิบดี ซูฮาร์โต ซึ่งมีวัตถุประสงค์ในการพัฒนานโยบายทางทะเลที่พึ่งพาได้และสอดคล้องกับความสำคัญด้านความมั่นคงทางน้ำของประเทศอินโดนีเซีย บทความยังวิเคราะห์แนวทางที่รัฐบาลใช้บริหารจัดการความมั่นคงทางทะเล รวมถึงการนำนโยบายไปปฏิบัติให้สอดรับกับเครื่องมือในระดับองค์กรระหว่างประเทศ บทความยังศึกษาถึงบทบาทขององค์กรภาครัฐที่มีหน้าที่บังคับใช้กฎหมายทางทะเล ผู้เขียนใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพเพื่อศึกษาทำความเข้าใจความมั่นคงทางทะเลของอินโดนีเซียจากสภาพความเป็นจริง ผ่านผู้เกี่ยวข้องที่สำคัญ เช่น กองทัพเรืออินโดนีเซียและมหาวิทยาลัยป้องกันประเทศ ซึ่งเป็นเวลาล่วง 20 ปีหลังจากสิ้นสุดการปกครองของประธานาธิบดีซูฮาร์โต และการพัฒนาประเทศที่มุ่งเน้นเฉพาะการพัฒนาประเทศทางบกเป็นหลักโดยละเลยความสำคัญของการพัฒนาพื้นที่ทางทะเล ประเด็นสำคัญคือการที่ประธานาธิบดีในแต่ละยุคสมัยจัดลำดับความสำคัญการพัฒนาประเทศและพัฒนานโยบายของชาติผ่านการบังคับใช้กฎหมายที่สอดคล้องกับกระทรวงและองค์กรที่เกี่ยวข้อง กฎหมายและบทบัญญัติที่สอดคล้องกับท้องทะเลและความมั่นคงทางทะเลต้องให้ความสำคัญสูงสุดในการวิเคราะห์ งานวิจัยฉบับนี้ยังแสดงให้เห็นนโยบายของชาติที่นำไปสู่ยุทธศาสตร์ด้านความมั่นคงทางทะเลในยุคหลังการบริหารงานของประธานาธิบดีซูฮาร์โต งานวิจัยได้วิเคราะห์ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในทุกส่วนงานความมั่นคง กฎหมายทุกฉบับ การนำไปสู่การบังคับใช้ข้อบังคับต่างๆ การศึกษายังเพ่งเล็งไปที่การนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติ 6 ข้อ ซึ่งเป็นไปตามทฤษฎีของ แวน มิเตอร์ และ แวน ฮอร์น ในการวิเคราะห์จำนวนนโยบายและยุทธศาสตร์ที่นำไปใช้ งานวิจัยชี้ให้เห็น 13 องค์กรของรัฐที่เกี่ยวข้องกับภัยคุกคามทางทะเลของอินโดนีเซีย ทั้งนี้ ด้วยการขาดนโยบายความมั่นคงทางทะเลที่เป็นทางการ รัฐบาลอินโดนีเซียและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงต้องยกระดับความพยายามในการรักษาความมั่นคงทางทะเล ต้องมีการประสานงานกับหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายที่หลากหลายด้วยความท้าทายในการบริหารจัดการพื้นที่ทางทะเลอันกว้างใหญ่ภายใต้อำนาจทางกฎหมายของอินโดนีเซีย และเป็นเรื่องสำคัญที่จะกำหนดนโยบายในระดับกระทรวงที่จะปกป้องและสร้างความมั่นใจในการรักษาทรัพยากรและเครื่องมือที่ตอบสนองต่อความต้องการของประเทศ เพื่อทำความเข้าใจจุดยืนของรัฐบาลในเรื่องการสร้างการรับรู้ด้านความมั่นคงทางทะเล จึงจำเป็นต้องวิเคราะห์ถึงกฎหมายและข้อบังคับที่สอดคล้องกับบริบททางทะเลของประธานาธิบดีอีก 5 คน ที่ดำรงตำแหน่งต่อจากประธานาธิบดีซูฮาร์โตอีกด้วย ได้แก่ บี.เจ.ฮาร์บีบี, อับดูร์ระฮ์มัน วาฮิด, เมกาวาตี ซูการ์โน บุตรี, ซูซีโล บัมบัง ยูโดโยโน และ โจโค วิโดโด้ อันเนื่องด้วยประธานาธิบดีแต่ละท่าน ก็มีการกำหนดนโยบายทางทะเลและนโยบายความมั่นคงทางทะเลที่ต่างกัน ซึ่งบทความฉบับนี้ได้รวบรวม วิเคราะห์ และสรุปไว้เรียบร้อยแล้ว  The paper thoroughly examines Indonesia’s maritime policies and strategies in the post-Suharto era. Its ultimate objective is to develop a dependable Maritime Policy that prioritizes the security of Indonesian waters. This paper analyzes how the Indonesian government maintains maritime security, including policy implementation and adoption of international instruments. It also studies the roles of major government agencies in maritime law enforcement. The author utilizes qualitative research to understand maritime security practices in this study, with esteemed participants like the Indonesian Navy and Defense University. It has been two decades since President Suharto's administration fell, and the nation's development has been primarily land-focused, neglecting the importance of developing the maritime space. It is crucial that each president prioritizes national development and creates a National Policy as a law to be implemented by the relevant ministries and stakeholders. The laws and regulations related to maritime and maritime security must be analyzed with utmost importance. This research thoroughly examines the national policies that led to maritime security strategies post-President Suharto's administration. The analysis encompasses all stakeholders relevant to maritime security and the number of laws and regulations implemented. The study will focus on the six variables of the Policy Implementation Theory introduced by Van Meter and Van Horn to analyze the number of policies and strategies implemented. This research highlights thirteen state actors dealing with maritime threats to Indonesia. Despite lacking an official national maritime security policy, the Indonesian government and relevant agencies have made commendable efforts to secure its waters. Coordinating multiple maritime law enforcement entities remains a major challenge as they operate across a large area under Indonesia's jurisdiction. It is also important for them to align policies at the ministerial level to prevent duplication of efforts and ensure that resources and assets meet the demands. To understand the government's stance on maritime security awareness, it is important to analyze the laws and regulations related to maritime affairs issued by the five Presidents who succeeded the Suharto government - BJ Habibie, Abdurrahman Wahid, Megawati Sukarno Putri, Susilo Bambang Yudhoyono, and Joko Widodo. Despite differing priorities, each President has committed to developing the maritime sector and ensuring maritime security. This research has collected and analyzed all relevant laws and regulations to draw this conclusion.