การพัฒนาทักษะชีวิตในการป้องกันความรุนแรงของนักเรียนอาชีวศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพโดยการให้คำปรึกษากลุ่มตามแนวทฤษฎีเกสตัลท์

The Development of Life Skills to Prevent Violence of Students in the Vocational at a Vocational Certificate Level by Gestalt Group Counseling

Authors

  • ประภาภรณ์ นิลสม
  • เพ็ญนภา กุลนภาดล
  • ระพินทร์ ฉายวิมล

Keywords:

ทักษะชีวิต, การให้คำปรึกษาแบบกลุ่ม, ความรุนแรงในโรงเรียน, นักเรียนอาชีวศึกษา

Abstract

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนาทักษะชีวิตในการป้องกันความรุนแรงของนักเรียนอาชีวศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพโดยการให้การปรึกษากลุ่มตามแนวทฤษฎีเกสตัลท์ กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนอาชีวศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยสารพัดช่างชลบุรี จังหวัดชลบุรี จำนวน 24 คน ที่มีคะแนนทักษะชีวิตในการป้องกันความรุนแรงต่ำกว่าเปอร์เซนต์ไทล์ที่ 25 ลงมาสุ่มตัวอย่าง อย่างง่ายเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 12 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบวัดทักษะชีวิตในการป้องกันความรุนแรงและโปรแกรมการให้คำปรึกษากลุ่มตามแนวทฤษฎีเกสตัลท์ ผู้วิจัยดำเนินการทดลองการให้คำปรึกษากลุ่มจำนวน 10 ครั้ง ครั้งละ 1 ชั่วโมง 30 นาที โดยใช้แบบแผนการวิจัยเชิงทดลองสองตัวประกอบแบบวัดซ้ำหนึ่งตัวประกอบ แบ่งการทดลองออกเป็น 3 ระยะ คือ ระยะก่อนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผล วิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำประเภทหนึ่งตัวแปรระหว่างกลุ่มและหนึ่งตัวแปรภายในกลุ่ม และทดสอบความแตกต่างรายคู่ โดยวิธีนิวแมนคูลส์  ผลการศึกษาพบว่า นักเรียนในกลุ่มทดลองมีทักษะชีวิตในการป้องกันความรุนแรงมากกว่ากลุ่มควบคุมในระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และนักเรียนในกลุ่มทดลองมีทักษะชีวิตในการป้องกันความรุนแรงในระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผลมากกว่าระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  ผลการศึกษาในครั้งนี้ สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางสำหรับครูและผู้ที่เกี่ยวข้องในการให้คำปรึกษาเพื่อพัฒนาทักษะชีวิตในนักเรียนอาชีวศึกษาทั้งภาครัฐและเอกชน ทำให้เกิดแนวทางเพิ่มขึ้นในการป้องกันความรุนแรงในนักเรียนอาชีวศึกษา  This research aimed to study the development of life skills for prevent the violence in school of the vocational education students in a vocational certificate level by Gestalt group counseling. The sample composed of twenty-four students in the first year of vocational education in Chonburi polytechnic in Chonburi province who had score of life skills for the violence prevention less than 25 th percentile. The simple random sampling method was adopted to assign sample into two groups: an experimental and a control with twelve persons in each group. The instruments used in this research were the measure of life skills for prevent the violence prevention and Gestalt group counseling program. The experimental group was given a group counseling for 10 sessions. Each session took about one and a half hour. The research design was two-factor experimental with repeated measures on one factor. In fact, the study was divided into 3 phases : the pre-test phase, the post-test phase and the  follow-up phase. The data were analyzed by repeated measure analysis of variance : one between-subject variable and one within-subjects variable and were tested to pair differences among mean by the Newman-Keuls Procedure.  The results revealed that the level of the life skills for preventing the violence of the students in the experimental group was significantly higher than those in the control groups at .05 level both in the post-test and the follow-up phases. The levels of the life skills for preventing the violence of the students in the experimental group in the post-test and the follow-up phases were higher than the pre-test phase were significantly at .05 The finding can be used by teacher and the relevant support for counseling to development of life skills on the vocational education student in public and private school and increase more options for prevention violence in the students of the vocational education.        

References

ดวงมณี จงรักษ์. (2549). ทฤษฎีการให้คำปรึกษาและจิตบำบัดเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).

ภูมิภัทร ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา. (2547). ผลของโปรแกรมแนะแนวกลุ่มต่อการพัฒนาทักษะชีวิตและเปลี่ยนเจตคติต่อพฤติกรรมการทะเลาะวิวาทของเด็กและเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนบ้านมุทิตา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนว, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

วัชรีย์ ทรัพย์มี (2550). กระบวนการปรึกษาขั้นตอน สัมพันธภาพทักษะ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุชินทร์ ปรีดาสุริยชัย (2543). การปลูกฝังค่านิยม ความเชื่อและทัศนคติที่มีผลต่อการทะเลาะวิวาทของนักเรียนอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์สังคมวิทยามหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุดใจ สุขะ (2546). การวิจัยเชิงปฏิบัติการเพื่อพัฒนาองค์ความรู้ในการจัดการปัญหาและพัฒนาเยาวชนโดยกระบวนการมีส่วนร่วมของเยาวชนและชุมชน กรณีศึกษาการจัดการปัญหาความรุนแรงในกลุ่มนักเรียนอาชีวะ : พื้นที่กรุงเทพฯ. กรุงเทพฯ : สภาองค์การพัฒนาเด็กและเยาวชน ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. กรุงเทพฯ. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

Cory, G. (2008). Theory and practice of counseling and psychotherapy (7th ed.). New York : Brooks/ Cole.

Howell, D. C. (2007). Fundamental statistic for the behavioral science (6th ed.) Belmont, CA : Thomson Wadsworth.

Perls, F. (1991). Therapy verbatim. Ben Lomond, CA: Real People Press.

World Health organization. (2002). Life skills education for children and adolescents in school Geneva: WHO.

World Health organization. (2002). World report on violence and health. Summary. Geneva: WHO.

Downloads

Published

2021-11-17