การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม : กรณีศึกษา จังหวัดนครนายก

CULTURAL TOURISM MANAGEMENT: A CASE STUDY OF NAKHON NAYOK PROVINCE

Authors

  • นันทวดี ดีพร้อม
  • ศรัณยา เลิศพุทธรักษ์

Keywords:

การบริหารจัดการ, การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม, จังหวัดนครนายก, Management, Cultural tourism, Nakhon Nayok Province

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 4 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาการส่งเสริมนโยบายเพื่อการท่องเที่ยว เชิงวัฒนธรรมในจังหวัดนครนายก 2) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดนครนายก 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความต้องการการกลับมาเที่ยวซ้ำที่จังหวัดนครนายกของนักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างประเทศ และ 4) เพื่อศึกษากระบวนการการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่เหมาะสมกับชุมชนในจังหวัดนครนายก โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพการสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการศึกษาพบว่า การส่งเสริมนโยบายเพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดนครนายก สามารถทำได้ดังนี้ 1) การส่งเสริมเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่โดดเด่นในแต่ละชุมชน 2) การพัฒนาให้แหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในชุมชนเป็นศูนย์กลางในการเชื่อมโยงให้กับชุมชนอื่น ๆ ในพื้นที่ใกล้เคียงกัน 3) การส่งเสริมให้เกิดการต่อยอดของการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของคนรุ่นใหม่ การบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดนครนายกที่เกิดจากการมีส่วนร่วมของชุมชน โดยมีปัจจัยที่ส่งผลต่อความต้องการกลับมาเที่ยวซ้ำที่จังหวัดนครนายก ของนักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างประเทศ ประกอบด้วย 1) การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ 2) การพัฒนากิจกรรมเพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม 3) การบริหารเศรษฐกิจ ทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมของชุมชน ดังนั้น กระบวนการการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่เหมาะสมกับชุมชนในจังหวัดนครนายก ทำได้ดังนี้ 1) การหาจุดแข็งของแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในชุมชน 2) การค้นคว้า วิจัยและพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่อง 3) การมีส่วนร่วมของคนในชุมชนกับการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม  This research has 4 objectives as 1) to study policy promotion for cultural tourism in Nakhon Nayok Province. 2) To study the management of cultural tourism in Nakhon Nayok Province. 3) To study the factors affecting the need for a repeat trip to Nakhon Nayok province of Thai and foreign tourists and 4) to study the process of cultural tourism development suitable for communities in Nakhon Nayok Province. Using a qualitative research methodology that consisted of in-depth interviews. The study found that the policy promotion for cultural tourism in Nakhon Nayok Province can be done as follows 1) Promoting outstanding cultural identity in each community 2) Development of cultural tourism in the community as a hub to connect with other communities in the neighboring area. 3) Promote the extension of cultural tourism for the new generation. Management of cultural tourism in Nakhon Nayok province arising from community participation. Factors that affecting the need for a repeat trip to Nakhon Nayok province of Thai and foreign tourists including 1) human resource development. 2) Development of activities for cultural tourism 3) Economic management natural resources, environment and culture of the community. The process of developing cultural tourism suitable for communities in Nakhon Nayok province is as follows 1) Finding the strengths of cultural tourism sites in the community. 2) Continuous research and development of cultural tourism. 3) The participation of people in the community with the development of cultural tourism.

References

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2560). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2563). ททท. คาดรายได้เที่ยวไทยปี 64 เลวร้ายสุดวูบเหลือ 6.75 แสนล้าน. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2563 จาก https://www.bangkokbiznews.com/ news/detail/ 892768.

ประกอบศิริ ภักดีพินิจ. (2550). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การศึกษา การท่องเที่ยวทางน้ำชุมชนริมคลองตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหิดล.

ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจ ธุรกิจและเศรษฐกิจฐานราก. (2559). รายงานสถานการณ์และแนวโน้มธุรกิจอุตสาหกรรม ประจำไตรมาส 4 และแนวโน้มปี 2560. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจ ธุรกิจและเศรษฐกิจฐานราก.

สำนักงานจังหวัดนครนายก (2560). รายการข้อมูลสถิติทางการด้านเศรษฐกิจ: ท่องเที่ยว. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2563 เข้าถึงได้จาก https://ww2.nakhonnayok.go.th/travel

Cohen, S. (2006). Public ethics and public entrepreneurship. Retrieved August 10, 2018 from http://www.columbia.edu~sc32/Public Ethics.html

CREMA. (2010). What determines the world heritage list? An econometric analysis. Zurich: Center for Research in Economics, Management, the University of Zurich Arts.

Crompton, J. L., & McKay, S. L. (1997). Motives of visitors attending festival events. Annals of Tourism Research, 24(2). 425-439.

Fennell, C. (2009). Ecotourism: An introduction (3rd ed.). New York: Routledge.

Gee, C. Y., & Choy, J. L. (2010). The travel industry. New York: Van Nostrand.

Global Sustainable Tourism Council. (2015). PATA and the global sustainable tourism council to conduct sustainable tourism training. Bangkok: PATA Engagement Hub.

Haven, E. (2011). Delivering Quality Experiences for Sustainable Tourism Development: Harnessing a Sense of Place in Monmouth shire. In M. Morgan, P. Lugosi & J. R. B. Ritchie (Eds.), The Tourism and Leisure Experienced: Consumer and Managerial Perspectives (pp. 163-181). Bristol: Channel View Publications.

Lee, C. K., & Back, K. J. (2003). Pre and post casino impact of resident’s perception. Annals of Tourism Research, 30(4), 868-885.

Macleod, D. (2014). Tourism, globalization and cultural change: An island community perspectives. Clevedon: Channel View Publication.

MacRae, G. (2013). Culture tourism impacts, planning and management. Oxford: Butterworth-Heinemann.

McIntosh, R. W., & Goeldner, C. R. (1990). Tourism: Principles Practices Philosophies (5th ed.). New York: John Wiley & Son.

McKercher, B., & Cross, H. (2012). Cultural tourism: The partnership between tourism and cultural heritage management. New York: The Haworth Hospitality Press.

Pike, S. (2008). Resident support for culture tourism development. Annals of Sustainable Tourism Research, 17, 586-599.

Swarbrooke, J. (2002). The development and management of visitor attractions (2nd ed.). Oxford: Butterworth-Heinemann.

Terry, L. (2009). Administrative leadership, noe-managerialism, and the public management movement. Public Administration Review, 58, 194-200.

The World Tourism Organization [UNWTO]. (2018). UNWTO tourism highlights, 2018 edition. Madrid: United Nations World Tourism Organization.

World Health Organization [WHO]. (2020). Timeline: WHO's COVID-19 response. Retrieved October 16, 2020 from https://www.who.int/emergencies/diseases/ novelcoronavirus-2019

Downloads

Published

2022-11-25