การเลือกพืชสวนเศรษฐกิจเพื่อการเพาะปลูกที่เหมาะสมในจังหวัดอุบลราชธานีโดยใช้เทคนิคการทำเหมืองข้อมูล

The Selection of Economic Horticulture for Suitable Planting in Ubon Ratchathani Province by Data Mining Techniques

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างรูปแบบและพัฒนาโปรแกรมการเลือกพืชสวนเศรษฐกิจที่เหมาะสมกับพื้นที่เพาะปลูกในจังหวัดอุบลราชธานี โดยใช้เทคนิคการทำเหมืองข้อมูล 2 ขั้นตอน คือ การจัดกลุ่มด้วยเทคนิค K-means และการจำแนกประเภทข้อมูลด้วยเทคนิคต้นไม้การตัดสินใจ ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยเป็นข้อมูลทุติยภูมิในปี พ.ศ. 2558-2560 ข้อมูล ตัวแปรนำเข้า ได้แก่ ข้อมูลดิน ข้อมูลพืชสวนเศรษฐกิจ ข้อมูลภูมิอากาศ และข้อมูลพื้นที่ ตัวแปรคลาส ได้แก่ พืชสวนเศรษฐกิจ จำนวน 14 ชนิด ผลการจัดกลุ่มพื้นที่ด้วยเทคนิค K-means พบว่า พื้นที่จังหวัดอุบลราชธานีถูกจัดอยู่ในกลุ่มที่ 3 มีสมาชิก 15 จังหวัด รวมทั้งสิ้น 207 อำเภอ ผลการเลือกพืชสวนเศรษฐกิจที่เหมาะสมกับพื้นที่เพาะปลูกด้วยเทคนิคต้นไม้การตัดสินใจ พบว่า 1) พืชสวนเศรษฐกิจที่เหมาะสมกับพื้นที่เพาะปลูกในทุกอำเภอของจังหวัดอุบลราชธานี ได้แก่ เงาะ ยางพารา ปาล์มน้ำมัน และมะนาว มีค่าความถูกต้องเท่ากับ 75.77% 71.42% 69.23% และ 58.84% ตามลำดับ 2) มังคุด ลิ้นจี่ ส้มเขียวหวาน ทุเรียน ลำไย มีความเหมาะสมกับพื้นที่เพาะปลูกในบางอำเภอของจังหวัดอุบลราชธานี มีค่าความถูกต้องเท่ากับ 87.37% 87.37% 86.24% 85.73% และ 85.23% ตามลำดับ เมื่อนำรูปแบบการเลือกพืชสวนเศรษฐกิจมาพัฒนาโปรแกรมในรูปแบบเว็บแอปพลิเคชัน กลุ่มตัวอย่างเกษตรกรมีความพึงพอใจต่อโปรแกรมการเลือกพืชสวนเศรษฐกิจที่เหมาะสมกับพื้นที่เพาะปลูกของจังหวัดอุบลราชธานี อยู่ในระดับมาก              The objectives of this research were to create models and develop a program that selects suitable economic horticulture for the cultivated areas in Ubon Ratchathani Province using 2-steps data mining techniques: K-means clustering technique and Decision tree classification technique. The secondary data in 2015-2017 were used in this research. The input variables were soil data, economic horticultural data, climate data, and area. The class variable was the 14 types of economic horticulture. The result of the K-means clustering found that Ubon Ratchathani Province was classified in the third cluster with a total of 207 districts in 15 provinces. The results of the decision tree classifications found that 1) the suitable economic horticulture for planting in all districts of Ubon Ratchathani Province were rambutan, rubber, oil palm, and citrus with an accuracy of 75.77%, 71.42%, 69.23%, and 58.84%, respectively. 2) The suitable economic horticultures for planting in some districts of Ubon Ratchathani Province were mangosteen, lychee, tangerine, durian, longan with an accuracy of 87.37%, 87.37%, 86.24%, 85.73%, and 85.23% respectively. When the model of horticultural selection was used to develop a program in web application. The satisfied level of a sample of the farmer to a program that selects suitable economic horticulture for the cultivated areas in Ubon Ratchathani Province was high level