การติดตามการเปลี่ยนแปลงแนวสัณฐานชายฝั่งทะเลจากผลกระทบของโครงสร้างทางวิศวกรรมชายฝั่ง พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน จังหวัดเพชรบุรีด้วยภูมิสารสนเทศ

Monitoring Study of Coastal Morphological Change from Coastal Engineering Structures at Mrigadayavan Palace, Phetchaburi Province Using Geo-Informatics

Abstract

การเปลี่ยนแปลงแนวสัณฐานชายฝั่งทะเลเกิดขึ้นตลอดเวลาในรูปแบบพลวัตโดยขึ้นอยู่กับปัจจัยทางธรรมชาติและ การกระทำของมนุษย์ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงแนวสัณฐานชายฝั่งทะเล จากผลกระทบของโครงสร้างทางวิศวกรรมชายฝั่ง พระราชนิเวศน์มฤคทายวัน จังหวัดเพชรบุรี โดยทำการเปรียบเทียบเส้นแนวชายฝั่งทะเล พ.ศ. 2537 และ พ.ศ.2557-2564 เป็นช่วงที่ก่อนและหลังมีโครงสร้างป้องกันชายฝั่ง ในช่วงมรสุมตะวันตกเฉียงใต้และมรสุม ตะวันออกเฉียงเหนือ โดยใช้ภาพถ่ายจากดาวเทียม Landsat-8 และรูปถ่ายทางอากาศ วิเคราะห์ดัชนีตะกอนแขวนลอยในทะเล และทำการเก็บข้อมูลภาคสนาม (กระแสน้ำ ตะกอน และภาพตัดขวางชายหาด) ผลการศึกษาพบว่า การเปลี่ยนแปลงสัณฐานและเส้นแนวชายฝั่งทะเลพบการสะสมของตะกอนช่วงมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ส่งผลให้หน้าหาดยาวและชันเพิ่มขึ้น และตะกอนจะลดลงในช่วงมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ และพบว่าบริเวณเขื่อนกันคลื่นตัวสุดท้ายด้านทิศใต้ หรือตัวที่ติดกับ Jetty มีการเปลี่ยนแปลงของแนวชายฝั่งมากที่สุด เมื่อพิจารณาในรอบปี พบว่าแนวโน้มการสะสมตัวของตะกอนบนหาดจะสูงกว่าการกัดเซาะ โดยการสะสมของตะกอนบนหาดเป็นระยะทางเฉลี่ย 15.70 เมตร และกัดเซาะเฉลี่ย 4.90 เมตรขณะที่ปริมาณตะกอน แขวนลอยในทะเลจะมากที่สุดบริเวณใกล้ชายฝั่งจนถึงความลึกประมาณ 5 เมตร และจะน้อยลงมากที่สุดที่ความลึกประมาณ 10 เมตร โดยปริมาณตะกอนแขวนลอยสูงสุดในช่วงมรสุมตะวันตกเฉียงใต้เท่ากับ 0.3 และมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือเท่ากับ 0.27 บริเวณนี้มีลักษณะน้ำขึ้นน้ำลงเป็นแบบน้ำผสม โดยกระแสน้ำจะไหลไปทางทิศเหนือขณะน้ำขึ้น และไหลไปทิศใต้ ขณะน้ำลง และพิสัยน้ำขึ้นน้ำลงในมรสุมตะวันตกเฉียงใต้จะสูงกว่ามรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ จากผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าชายฝั่งของพื้นที่ศึกษามีแนวโน้มเกิดการสะสมเพิ่มขึ้น แต่ยังมีบางบริเวณที่มีการเปลี่ยนแปลงชัดเจนมากกว่าบริเวณอื่น เนื่องจากโครงสร้างป้องกันไปรบกวนสมดุลธรรมชาติเป็นเวลานาน จึงควรมีการเฝ้าระวัง และติดตามสถานภาพชายฝั่งทะเลในระยะยาว เพื่อวางแผนหรือมาตรการในการรองรับผลกระทบจากโครงสร้างต่างๆ รวมถึงภัยพิบัติที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตด้วย  Coastal morphological change is a dynamic occurrence which affected by seasonal climate factors and anthropogenic activities; however, man-made structure or coastal engineering structures tend to enhance the natural balance disturbance. This study intended to explore the change in coastal morphology influenced by the coastal engineering structures in Mrigadayavan Palace, Phetchaburi Province by comparing coastlines from the years of 1994 (period before structure employment) and 2014 to 2021 (period after structure employment). The study examined the changes during the southwest monsoon and northeast monsoon using Landsat-8 satellite imagery and arial photography, suspended sediment analysis and in situ surveys for current, sediment, and beach profile data gatherings. Results showed sediment deposition stage in Southwest monsoon, resulting in longer and more steeper beach front, while sediments were decreased during the Northeast monsoon. Result also revealed that the southernmost breakwater next to a jetty changed the most. Overall, sediment deposition was higher than erosion annually. The average sediment deposition was 15.70 meters while average erosion was 4.90 meters. Area shallower (seawater line to five meters depth) had highest sedimentation rate while area at 10 meters depth had the lowest.  The highest suspended sediment volume during the southwest monsoon was 0.3 and the northeast monsoon was 0.27. Tide in the area was mixed tide and moving in north-south axis during high-tide and low-tide, respectively. Tidal range in Southwest monsoon was higher than Northeast monsoon. Results could be concluded that sediment tends to deposit more in this area after the year 2021 but due to long-term disturbance from coastal structure, coastal changing in the area is still inconclusive therefore should be monitored and long-term monitoring of coastal area status to plan a policies or measures for support the impact of various structures including future disasters.