ผลของความเค็มที่มีต่ออัตราการบริโภคออกซิเจนและค่าออสโมลาลิตี้ของเลือดของปูก้ามหัก Macrophthalmus teschi Kemp, 1919
Effect of Salinity on Oxygen Consumption Rates and Haemolymph Osmolality of Crab, Macrophthalmus teschi Kemp, 1919
Keywords:
ความเค็ม , อัตราการบริโภคออกซิเจน , ค่าออสโมลาลิตี้ของเลือด , ปูก้ามหัก, salinity, oxygen consumption, blood osmolality, Macrophtahalus teschiAbstract
ทำการศึกษาอัตราการบริโภคออกซิเจนและค่าออสโมลาลิตี้ของเลือดปูก้ามหัก (Macrophthalmus teschi) ที่รวบรวมได้จากบริเวณชายหาดอ่างศิลา จังหวัดชลบุรี ปูที่นำมาทดลองมีขนาดความกว้างกระดองเฉลี่ย 17.6 ± 2.1 มิลลิเมตร และมีน้ำหนักเฉลี่ย 1.51 ± 0.22 กรัม ถูกปรับสภาพในน้ำทะเลที่มีความเค็ม 30 ส่วนในพันส่วน เป็นเวลา 1 สัปดาห์ ก่อนนำมาทำการทดลอง พบว่า อัตราการบริโภคออกซิเจนของปูมีค่าเพิ่มขึ้นเมื่อความเค็มของน้ำเพิ่มขึ้นหรือลดลง ทั้งนี้อัตราการบริโภคออกซิเจนของปูน้ำหนัก 1 กรัม ที่อุณหภูมิ 27 องศาเซลเซียส มีค่าเท่ากับ 11.51, 6.49, 3.61, 4.24 และ 6.46 ไมโครโมลต่อชั่วโมง ที่ความเค็ม 0, 10, 20, 30 และ 40 ส่วนในพันส่วน ตามลำดับ ค่าออสโมลาลิตี้ของเลือดปูที่ถูกนำไปไว้ในน้ำที่มีระดับความเค็มน้ำ 0, 5, 10, 20, 30, 40 ส่วนในพันส่วน และโผล่พ้นน้ำ (air) ที่เวลา 0, 3, 6, 12, 24, 48 ชั่วโมง และภายหลังจากที่นำปูมาไว้ที่ความเค็มปกติ 2 วัน ถูกวัดโดยออสโมลมิเตอร์ชนิดความดันไอระเหย (vapour pressure osmometer) พบว่า ปูทั้งหมดตายภายใน 3 ชั่วโมง ในน้ำที่มีระดับความเค็ม 0 ส่วนในพันส่วน ส่วนค่าออสโมลาลิตี้ของเลือดปูที่ระดับความเค็มน้ำ 5, 10, 20, 30, 40 ส่วนในพันส่วน และที่โผล่พ้นน้ำ (air) ที่เวลา 48 ชั่วโมง มีค่าเท่ากับ 595±21, 629±47, 718±36, 930±10, 1095±35 และ 1093±37 มิลลิออสโมลต่อกิโลกรัม ตามลำดับ หลังจากนำปูกลับมาไว้ที่ระดับความเค็มน้ำปกติเป็นเวลา 2 วัน ค่าออสโมลาลิตี้ของเลือดปูที่ 5, 10, 20, 30, 40 ส่วนในพันส่วน และที่โผล่พ้นน้ำ (air) มีค่าเท่ากับ 944±23, 951±20, 943±22, 935±23, 939±22 และ 949±22 มิลลิออสโมลต่อกิโลกรัม ตามลำดับ ซึ่งไม่แตกต่างกับที่ 0 ชั่วโมง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) จุดสมดุล (isosmotic point) ของเลือดปูก้ามหักที่เวลา 48 ชั่วโมง มีค่าประมาณ 850 มิลลิออสโมลต่อกิโลกรัม (26 ส่วนในพันส่วน) การรักษาสมดุลของของเหลวในร่างกายปูเป็นแบบ hyper-hypo osmoregulation The oxygen consumption rates and haemolymph osmolality of Macrophtahalus teschi collected from Angsila, Chonburi were studied. The experimental crabs have average carapace width of 17.6 ± 2.1 mm and average weight of 1.51 ± 0.22 g. Crabs were acclimated in 30 ppt seawater for one week before performing experimentation. It has been found that rates of oxygen consumption of crabs increased with increasing or decreasing salinities. At 27 ํC, the oxygen consumption rates of crabs weighed 1 g were 11.51, 6.49, 3.61, 4.24 and 6.46 μmol/h at salinity 0, 10, 20, 30 and 40 ppt respectively. Time course of haemolymph osmolality of crabs exposed to media at 0, 5, 10, 20, 30, 40 ppt and in the air were measured at 0, 3, 6, 12, 24, 48 hr and after two days back into 30 ppt seawater using vapour pressure osmometer. It has been found that all crabs died within 3 hr in freshwater or salinity at 0 ppt. Haemolymph osmolalities of crab in 5, 10, 20, 30, 40 ppt seawater and in the air at 48 hr were 595±21, 629±47, 718±36, 930±10, 1095±35 และ 1093±37 mOsM/kg respectively. After two days back into 30 ppt seawater, heamolymph osmolality exposed at 5, 10, 20, 30, 40 ppt and in the air were 944±23, 951±20, 943±22, 935±23, 939±22 and 949±22 mOsM/kg, respectively. There were not significantly different (p<0.05) from haemolymph osmolality of crabs at 0 hr. Macrophthalmus teschi showed hyper-hypo osmoregulation and their isoosmotic point was about 850 mOsM/kg (26 ppt).References
แววเนตร คังคายะ. (2530). การศึกษาอนุกรมวิธานและการกระจายของปูชายฝั่งภาคตะวันออกของไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒบางแสน. 229 หน้า
Chen, J.C. and Lin, J.L. (1994) Osmolality and chloride concentration in the haemolymph of subadult Penaeus chinensis subjected to different salinity levels. Aquaculture 125, 167-174.
Kinne, O. (1964). The effect of temperature and salinity on marine and brackish water animals. Ocean-ography and Marine Biology: An Animal Review, 2, 281-339.
Mantel, L.H. and Farmer, L.H. (1983). Osmotic and Ionic Regulation. In L.H. Mantel (ed.), Biology of Crustacea, Vol 5. Internal Anatomy and Physiological Regulation. New York: Academic Press, 53-161.
Potts, W.T. and Parry, G. (1964). Osmotic and ionic regulation in animal. International Series of Monographs on Pure and Applied Biology. Oxford: Pengamon Press, 423 pp.
Santos, M.C.F. and Moreira, G.S. (1999). Time course of osmoionic compensation to acute salinity exposure in the ghost crab Ocypode quadrata (Fabricius, 1787). Jourmal of Experimental Marine Biology and Ecology, 235, 91-104.
Taylor, A.C. (1977). The respiratory responses of Carcinus maenus (L.) to change in environmental salinity. Journal of Experimental Marine Biolog and Ecologyy, 29, 197-210.
Thurman, C. (2003). Osmoregulation by six species of fiddler crabs (Uca) from the Mississippi delta in the Northen Gulf of Mexico. Journal of Experi- mental Marine Biology and Ecology, 291, 233-253.
Willmer, P.G, Stone, G.N. and Johnston, L.A. (2000) Environmental Physiology of Animals. Blackwell Science Ltd., Osney Mead, Oxford, London, 644 pp.
