การพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการกำกับตนเองในการเรียนของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3

Development of A Causal Relationship Model of Self-Regulated Learning among among Mathyomsuksa Three Students

Abstract

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา และตรวจสอบโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการกำกับตนเองในการเรียนของนักเรรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ตามแนวคิดการกำกับตนเอง ของ ซิมเมอร์แมน (Zimmerman, 1989) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา ภาคตะวันออก จำนวน 440 คน ตัวแปรที่ศึกษาประกอบด้วยตัวแปรแฝง 6 ตัว ได้แก่ การกำกับตนเองในการเรียนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเดิม การตั้งเป้าหมายทางการเรียน แม่แบบทางการเรียน ความวิตกกังวล และการรับรู้ความสามารถของตนเองทางการเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามสถานภาพทั่วไป แบบวัดการกำกับตนเองในการเรียน แบบวัดการตั้งเป้าหมายทางการเรียน แบบสอบถาม แม่แบบทางการเรียน แบบวัดความวิตกกังวลและแบบวัดการรับรู้ความสามารถของตนเองทางการเรียนการวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรม SPSS หาค่าสถิติพื้นฐานและใช้โปรแกรม LISREL 8.50 วิเคราะห์โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ          ผลการวิจัยพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการกำกับตนเองในการเรียนมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์อยู่ในเกณฑ์ดี โดยพิจารณาจาก ค่าไค-สแควร์ เท่ากับ 7.08 ที่องศาอิสระ เท่ากับ 19 มีค่าความน่าจะเป็น เท่ากับ 0.99 ดัชนี GFI เท่ากับ 0.99 ดัชนี AGFI เท่ากับ 0.98 ดัชนี CFI เท่ากับ 1.00 ค่า Standardized RMR เท่ากับ 0.01 และค่า RMSEA เท่ากับ 0.00 ตัวแปรทั้งหมดในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของการกำกับตนเองในการเรียนได้ร้อยละ 60.70 ตัวแปรที่มีอิทธิพลทางตรงต่อการกำกับตนเองในการเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ การตั้งเป้าหมายทางการเรียน ความวิตกกังวล การรับรู้ความสามารถของตนเองทางการเรียน และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเดิม          The purpose of this research was to develop and validate a causal relationship model of self-regulated learning among Matthayomsuksa Three students, based on the theory of Zimmerman (1989). The sample involved 440 Matthayomsuksa Three students in schools under the jurisdiction of the Department of General Education in the Eastern Region. The model consists of six latent variables: self-regulated learning, prior achievement, academic goal orientation, academic modeling, anxiety, and academic self-efficacy. Several research instruments were used: The General Status Questionnaire, the Self-Regulated Learning Scale, the Academic Goal Orientation Scale, the Academic Modeling Scale, the Test Anxiety Scale, and the Academic Self-Efficacy Scale. SPSS was used to derive descriptive statistics; LISREL 8.50 was used to test the causal relationship model.          The model was found to be consistent with empirical data. Goodness of fit indicators included a chi-square value of 7.08 with 19 degrees of freedom, p = 0.99; GFI = 0.99; AGFI = 0.98; CFI = 1.00; standardized RMR = 0.01; and RMSEA = 0.00. The variables in the model were found to account for 60.70 percent of the variance of the Self-Regulated Learning scores. The variables having statistically significant direct effects on Self-Regulated Learning were academic goal orientation, anxiety, academic self-efficacy, and prior achievement.