ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 : การวิเคราะห์เส้นทางแบบกลุ่มพหุ

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ตรวจสอบความกลมกลืนของโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กับข้อมูลเชิงประจักษ์ 2) ศึกษาอิทธิพลของปัจจัยสาเหตุต่อความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และ 3) เพื่อเปรียบเทียบรูปแบบโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ระหว่างกลุ่มโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในกรุงเทพมหานครกับกลุ่มโรงเรียนในจังหวัดน่านกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่กำลังศึกษาในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2556 จำนวน 519 คนประกอบด้วยนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ใน กรุงเทพมหานครจำนวน 265 คนและนักเรียนในจังหวัดน่านจำนวน 254 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบทดสอบความคิดสร้างสรรค์และแบบสอบถามปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความคิดสร้างสรรค์ใช้วิธีการวิเคราะห์เส้นทางแบบกลุ่มพหุในการวิเคราะห์ข้อมูล          ผลการวิจัยปรากฏว่า          1. โมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความคิดสร้างสรรค์กับข้อมูลเชิงประจักษ์มีความสอดคล้องกลมกลืน (χ2=15.71, df= 15.00, χ2/ df =1.05, p =.40, GFI = 0.99, AGFI = 0.98, RMSEA = 0.01, RMR = 0.02)          2. แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์การอบรมเลี้ยงดูแบบประชาธิปไตยสัมพันธภาพในครอบครัวการสนับสนุนของผู้ปกครองบรรยากาศในห้องเรียนและการเข้าร่วมกิจกรรมส่งอิทธิพลทางตรงต่อความคิดสร้างสรรค์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนการสนับสนุนของผู้ปกครองและพฤติกรรมการสอนของครูส่งอิทธิพลทางอ้อมต่อความคิดสร้างสรรค์ผ่านการเข้าร่วมกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และบรรยากาศในห้องเรียนส่งอิทธิพลทางอ้อมต่อความคิดสร้างสรรค์ผ่านการพฤติกรรมการสอนของครูและการเข้าร่วมกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ตัวแปร สาเหตุทั้งหมดร่วมกันอธิบายความคิดสร้างสรรค์ได้ร้อยละ 47          3. รูปแบบของโมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความคิดสร้างสรรค์มีความไม่แปรเปลี่ยนระหว่างกลุ่มโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในกรุงเทพมหานครและในจังหวัดน่าน          The purposes of this research were 1) to validate the model of factors influencing the creativity ofgrade nine students with empirical data, 2) to study the effects of factors influencing the creativity of gradenine students, and 3) to study the invariance of the proposed model between two groups of school under thesecondary education service area in Bangkok and Nan Province. The sample of 519 grade 9 students, in thesecond semester of the academic year 2013, comprised 265 students from Bangkok and 254 students fromNan Province. The instruments used in this research were a creative thinking and a questionnaire on factorsinfluence creativity. The data were analyzed using Multiple Group Path Analysis.          The results were;          1. The causal model of factors influencing creativity had a good fit with the empirical data. (χ2=15.71, df = 15.00, χ2/df=1.05, p = .40, GFI = 0.99, AGFI = 0.98, RMSEA = 0.01, RMR = 0.02)          2. Achievement motivation, democratic parenting, family member relationships, support of parents,classroom environment, and participation in activities had direct effects on creativity (p<.05). Support ofparents and teaching behavior of teachers had indirect effects on creativity through participation in activities (p<.05). The classroom environment had indirect effects on creativity through teaching behavior of teachersand participation in activities (p<.05). All factors together accounted for 47 percent of the total variance increativity.          3. The causal model of factors influencing creativity was invariance between the two groups of school in Bangkok and Nan Province.