การปรึกษากลุ่มแบบจัดการตนเองเพื่อลดพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของนักเรียนจ่าทหารเรือ

Abstract

บทคัดย่อ         การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของนักเรียนจ่าทหารเรือกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้คือ นักเรียนจ่าทหารเรือที่สูบบุหรี่อยู่เป็นประจำมีระดับการติดนิโคตินเล็กน้อย นำมาสุ่มอย่างง่ายโดยการจับฉลากจำนวน 20 คน แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองคือ โปรแกรมการปรึกษากลุ่มแบบจัดการตนเองและแบบบันทึกพฤติกรรมการสูบบุหรี่ปรำวันด้วยตนเอง แบ่งการทดลองเป็น 3 ระยะคือ ระยะก่อนการทดลอง ระยะการทดลอง และระยะหลังการทดลอง วิเคราะห์ความแปรปรวนขอพฤติกรรมการสูบบุหรี่ระหว่างวิธีการทดลองกับระยะของการทดลอง และเปรียบเทียบพฤติกรรมการสูบบุหรี่เป็นรายคู่ ด้วยวิธีการสอบแบบ Least Significant Difference          ผลการศึกษาพบว่านักเรียนจ่าทหารเรือกลุ่มทดลองมีพฤติกรรมการสูบบุหรี่ลดลงกว่ากลุ่มควบคุม ในระยะการทดลองและหลังทดลองที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 Abstract          The purpose of this research was to compare the smoking behavior of Naval Rating Students in the experiment and in the control group. The sample consisted of the students who smoke on regular basis and had less nicotine dependence, a random sampling was employed to get 20 control groups. The instrument used in the study was the Counseling group Self-Management Program and self- record smoking habit. The study was designed into 3 phases pre-trial, trial and post-trial. The analysis of variance was used to identify smoking behavior during the trial and the duration of the periods. Then devided smoking behavior in pairs to get results by using Least Significant Difference.          The results showed that the students in the experiment group had smoking behavior less than students in the control group both during the trial and post-trial phase at .05