อิทธิพลดนตรีตะวันออกในดนตรีตะวันตก

Abstract

ถ้ากล่าวถึงเรื่องของดนตรี สิ่งที่ควรทำความเข้าใจในอันดับแรกควรเป็นเรื่องเสียง ซึ่งถือว่าเป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุดในดนตรี ดังที่ ศานติ เดซคำรณ (2545:1) กล่าวไว้ว่า “เสียงเป็นองค์ประกอบดนตรีที่มีความสำคัญที่สุดถ้าไม่มีเสียงศิลปะแขนงนี้จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ เนื่องจากดนตรีคือ ศิลปะแห่งเสียงที่สร้างความไพเราะ ความสุนทรีย์ ความงาม ให้แก่ ผู้ฟังการที่จะเข้าใจดนตรีมีความจำเป็นต้องทราบถึงธรรมชาติของเสียงและความสัมพันธ์ขององค์ประกอบเสียง” ฉะนั้นการเกิดระบบเสียงของดนตรีในยุคโบราณ (Antiquity) จึงเป็นจุดสำคัญของการศึกษาเกี่ยวกับเสียงของดนตรี ดังที่ประสิทธิ์ เลียวสิริพงศ์ กล่าวไว้ในหนังสือประวัติดนตรีตะวันตกโดยสังเขป (2533:4) “ทฤษฎีดนตรี ของกรีกเริ่มต้นจากหลักการของปิธากอรัส (Pithacoras) ที่ว่าด้วยระดับเสียงบนอัตราส่วนต่างๆ ของเส้นลวดเส้นหนึ่ง (Monochord) บันไดเสียง (ซึ่งเรียกว่า mode) ของกรีก ประกอบขึ้นจากระบบของโน้ต 4 ตัว ภายในช่วงคู่ 4 ซึ่งเรียกว่า “เตตราคอร์ด” (Tetrachord)...” จากยุคโบราณได้พัฒนาระบบของเสียงในทฤษฎีต่างๆ จนกระทั่งเป็นรูปแบบบันไดเสียงที่ นิยมในปัจจุบัน คือบันไดเสียงเมเจอร์ และไมเนอร์ (Major and Minor Scale) ที่แพร่หลายที่สุด และเกิดบันไดเสียงอีกหลากหลายรูปแบบในยุคทเวนตี้เซนจูรี่ (Twentieth Century )จนในปัจจุบันที่นิยมนำรูปแบบของบันไดเสียงต่างๆ มาประพันธ์เพื่อเกิดแนวดนตรีในรูปแบบใหม่ๆ