แนวทางการพัฒนาการจัดการด้านสิ่งอำนวยความสะดวกภายในและนอกเขตการบิน ณ ท่าอากาศยานนานาชาติอู่ตะเภา

Guidelines for Developing Airside and Landside Airport Facility Management at U-Tapao International Airport

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบระดับความคาดหวังและความพึงพอใจของผู้โดยสารด้าน สิ่งอำนวยความสะดวกภายในและนอกเขตการบินของท่าอากาศยาน 2) เพื่อประเมินศักยภาพของการจัดการ ด้านสิ่งอำนวยความสะดวกภายในและนอกเขตการบินของท่าอากาศยาน 3) เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาการ จัดการด้านสิ่งอำนวยความสะดวกภายในและนอกเขตการบินของท่าอากาศยาน การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษา โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ ผู้โดยสารสัญชาติไทยที่เดินทางโดยสายการบิน ต้นทุนต่ำ ณ ท่าอากาศยานนานาชาติอู่ตะเภา จำนวน 450 คน โดยใช้วิธีการการสุ่มตัวอย่างแบบสะดวก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ทดสอบ t-test และ F-Test ผลการวิจัยพบว่า ผู้โดยสารมีระดับความคาดหวังด้านบุคลากรผู้ให้บริการด้านสิ่งอำนวยความสะดวกมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.63 (ค่าเฉลี่ย = 3.63) และผู้โดยสารมีความพึงพอใจด้านโครงสร้างพื้นฐานและสิ่ง อำนวยความสะดวกมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.39 (ค่าเฉลี่ย = 3.39) การทดสอบสมมติฐานพบว่า ปัจจัยทางด้าน อายุ ระดับการศึกษา อาชีพและรายได้ต่อเดือนส่งผลต่อระดับความคาดหวังที่แตกต่างกัน และปัจจัยทางด้าน อายุและรายได้ต่อเดือนส่งผลต่อระดับความพึงพอใจของผู้โดยสารแตกต่างกันและจากการเปรียบเทียบระดับ ความคาดหวังและความพึงพอใจของผู้โดยสาร พบว่า ระดับความคาดหวังของผู้โดยสารสูงกว่าระดับความ พึงพอใจ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ในทุกด้าน  The purpose of this research was to 1) compare the level of passengers' expectation and satisfaction regarding to the facilities in airside and landside areas 2) to assess the potential of facility management in airside and landside of the airport and 3) to propose guidelines to develop the facility management in airside and landside of the airport. The quantitative research approaches were conducted in this study, and the samples were 450 Thai passengers who travelled by low-cost airlines at the U-Tapao International Airport by using the convenience sampling. The research tool was a questionnaire, and the descriptive statistics used for analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation and the influential statistics were F-Test and T-Test statistics. The research found that the Thai passengers had the highest level of expectation toward the airport staff services at the mean of 3.63 (average = 3.63). The passengers had the highest level of satisfaction in the airport infrastructure and facilities at the mean of 3.39 (average = 3.39). The hypothesis testing was found that the demographic factors such as age, education level, occupation, and monthly income affected the different levels of passengers' expectation and led to the different levels of passenger satisfaction that consisted of age and monthly income. The comparison between the level of expectation and satisfaction of passengers showed that the levels of passengers' expectation were higher than the satisfaction with the satisfaction statistically significant difference at 0.05 in all aspects.