ความสัมพันธ์ของสัมพันธภาพระหว่างบุคคลกับความสามารถในการปฏิบัติงานการดูแลช่วยเหลือผู้เรียนของครูแนะแนว ในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา ในเขตภาควันออก

Abstract

          การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสัมพันธภาพระหว่างบุคคลกับความสามารถในการปฏิบัติงานการดูแลช่วยเหลือผู้เรียนของครูแนะแนว กลุ่มตัวอย่างเป็นครูแนะแนวโรงเรียนระดับมัธยมศึกษาในเขตภาคตะวันออก จำนวน 118 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้ แบบสอบถามสัมพันธภาพระหว่างบุคคลขอครูแนะแนว และ แบบวัดความสามารถในการปฏิบัติงานการดูแลช่วยเหลือผู้เรียน วิเคราะห์ข้อมูลด้วย ค่าสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว          ผลการวิจัยพบว่า ครูแนะแนวมีสัมพันธภาพระหว่างบุคคลอยู่ในระดับดี และ มีความสามารถในการปฏิบัติงานช่วยเหลือผู้เรียนในระดับสูง ความสัมพันธ์ระหว่างสัมพันธภาพระหว่างบุคคลกับความสามารถในการปฏิบัติงาน มีความสัมพันธ์กันในทางบวก ในระดับปานกลาง (r = .67) นอกจากนี้ยังพบว่า ประสบการณ์ทำงานและขนาดของโรงเรียน ไม่ส่งผลต่อความแตกต่างของสัมพันธภาพระหว่างบุคคลและความสามารถในการปฏิบัติงานของครูแนะแนว           The purpose of this research was to study the relationship between interpersonal relationship and job performances for the student care and assistance of guidance teachers in secondary school in east of Thailand. The sample consisted of 118 secondary school guidance teachers in the region of Thailand. The instruments used for data collection were interpersonal relationship and job performances questionnaires. Data was analyzed by Pearson Correlation, and One-way ANOVA.          The result revealed that the subjects had good interpersonal relationship and a high level of job performances. The relationship between interpersonal relationship and job performances indicated moderately significant positive correlation (r=.67, p<.01). In addition the interpersonal relationship and job performances of the subjects had no significant difference work duration, and size of school.