การเสริมสร้างการเข้าใจความรู้สึกผู้อื่นด้วยการปรึกษากลุ่มแบบยึดบุคคลเป็นศูนย์กลางของผู้ดูแลผู้ติดสารเสพติดในศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดหมายเพื่อศึกษาผลการเสริมสร้างความสามารถในการเข้าใจความรู้สึกผู้อื่นของผู้ดูแลผู้ติดสารเสพติดด้วยการปรึกษากลุ่มแบบยึดบุคคลเป็นศูนย์กลาง กลุ่มตัวอย่างในการวิเคราะห์ครั้งนี้ได้แก่ ผู้ดูแลผู้ติดสารเสพติดในศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดสารเสพติดบ้านเพียรพิทักษ์ที่สมัครใจเข้ารับการปรึกษา จำนวน 12 คน โดยใช้เวลาในการทดลอง 4 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 ครั้ง ครั้งละ 45 นาที รวมเป็นเวลาทั้งหมด 12 ครั้งเก็บรวบรวมข้อมูลเป็น 3 ระยะ คือ ระยะก่อนทดลอง ระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผล เครื่องมือที่ใช้คือ แบบประเมินความสามารถในการเข้าใจความรู้สึกผู้อื่นและโปรแกรมการปรึกษากลุ่มแบบยึดบุคคลเป็นศูนย์กลาง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ และเมื่อพบความแตกต่างเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธีบอนเฟอร์รอนนิ ผลการวิจัยพบว่า เจ้าหน้าที่ผู้ดูแลผู้ติดมีความสามารถในการเข้าใจความรู้ผู้อื่นในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลสูงกว่าก่อนทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  The purpose of this research was to study effects of person-centered group counseling on Empathy of staff in a rehabilitation center. The participants in this research were caregivers in rehab drug addiction and rehabilitation of Pianpitak Drug free house who volunteered to participate in counseling sessions (n=12X. The data collection period was four weeks, three Times a week and 45 minutes in each session (12 times in total). The data collection procedure was divided into three phases: the pre-test, the post-test, and the follow-up. The instruments were the Empathy Assessment Index (EAI) and the person-centered group counseling program. The data analysis was conducted by using Analysis of Variance with Repeated Measures and the Bonferroni tecgnique.  The research result was that the participants demonstrated significantly higher empathy Score at the .05 level in both the post-test and the follow-up than in the pre-test.