อยากรู้อยากเห็น : เครื่องราชอิสริยาภรณ์

Abstract

“อยากรู้อยากเห็น” เป็นแรงจูงใจที่สำคัญยิ่งที่จะทำให้คนในสังคมพัฒนาและสร้างสังคมที่ตนเองอยู่ให้เป็น “สังคมแห่งการเรียนรู้” ทั้งนี้เพราะความอยากรู้อยากเห็นเป็นความต้องการภายในของบุคคลที่ผลักดันให้บุคคลมีพฤติกรรมแสดงออกในการค้นคว้า ศึกษาหาความรู้ รวมถึงการกระทำหรือทดลองปฏิบัติ อันนำไปสู่การพัฒนาองค์ความรู้ที่แท้จริงอย่างเป็นเหตุเป็นผลและแม้เมื่อผลที่ได้จากการศึกษาค้นคว้าและหรือการกระทำนั้น ๆ ก่อประโยชน์แก่ตนเองโดยส่วนรวมทั้งทางตรงและทางอ้อม “ความอยากรู้อยากเห็น” ก็ยังนำไปสู่การขยายการเรียนรู้ข้อสงสัยหรือการกระทำนั้น ๆ ออกไปให้กว้างขวางหรือขยายวงกว้างขึ้นตามที่บุคคลยังมีความอยากรู้อยากเห็นและเพลิดเพลินในการศึกษา ทดลองและหรือปฏิบัติสิ่งนั้น ๆ หลายครั้งที่ผู้เรียบเรียงได้ยิน ได้ฟังคำถามจากกลุ่มผู้ไปร่วมงาน ที่มีบุคคลแต่งกายประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย ในทำนองว่าใช้ประดับผิดงานบ้าง บ้างก็ว่าประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ผิดที่ หรือด้วยคำถามที่ว่า..เอ...แต่งกายประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ในงานเช่นนี้ได้หรือ? เป็นต้น ประเด็นดังกล่าวทำให้ผู้เรียบเรียน อยากรู้อยากเห็นที่จะศึกษาให้ได้ทราบถึง ข้อเท็จจริง และระเบียบที่ถูกต้อง จึงทำการศึกษา ค้นคว้าอย่างจริงจัง พร้อมกับได้มีโอกาสพูดคุย ซักถามกับเจ้าหน้าที่ของหน่วยราชการที่ผู้เรียบเรียงสนใจ อยากรู้ ดังนั้นอยากรู้อยากเห็นตอน เครื่องราชอิสริยาภรณ์บทนี้ จึงเป็นการเล่าสู่กันฟังให้ทราบตามข้อมูลจากเอกสารที่ได้ศึกษาและทำความเข้าใจ โดยอยู่ในขอบข่ายเฉพาะเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ข้าราชการและลูกจ้างประจำในสังกัดทบวงมหาวิทยาลัย (ข้าราชการพลเรือน) ได้รับพระราชทานเป็นส่วนใหญ่ซึ่งจะนำเสนอ ใน 4 หัวเรื่องคือ 1. ความเป็นมาและประเภทของเครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทยโดยสังเขป 2. เครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ข้าราชการและลูกจ้างประจำได้รับพระราชทาน 3. คุณสมบัติของข้าราชการและลูกจ้างประจำที่สมควรได้รับการเสนอชื่อเพื่อของพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ 4. การแต่งกายประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์