การคัดลายมือและการสะกดคำภาษาอังกฤษในโรงเรียนประถม

Handwriting and Spelling in Elementary School

Abstract

การคัดลายมือภาษาอังกฤษ สมัยเป็นเด็กนักเรียน ประมาณ 40-50 ปี ล่วงมา ผู้เขียนเรียนภาษาอังกฤษเมื่ออยู่มัธยมปีที่ 1 (ระบบ 4 : 6 : 2 คือ เรียนประถมปีที่ 1 - ประถม ปีที่ 4 แล้วไปเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 1-6 จากนั้นก็ไปเรียนมัธยมปีที่ 7-8 หรือเรียกเตรียมอุดมศึกษา) ครูสอนให้คัดภาษาอังกฤษด้วยปากกาคอแร้ง หัด คัดกันจริงจัง ส่วนมากจะเขียนตัวหนังสือสวยงาม ตามแบบฉบับของภาษาอังกฤษโดยแท้ สมัยปัจจุบัน กระทรวง ศึกษาธิการมีนโยบายเร่งรัดพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ มุ่งเน้นให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษา อังกฤษเป็นเครื่องมือในการแสวงหาความรู้เพิ่มเติม และเพื่อสื่อสารได้ตามความจําเป็น นับเป็นนิมิตรหมายอันดีที่นักเรียนได้ เริ่มเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 แม้จะเป็นการคัดค้านกับผลงานวิจัยที่เคยมีมาก็ตาม คาดว่ากระทรวงศึกษาธิการจะไม่ทอดทิ้งภาษา แม่ (ภาษาไทย) อย่างแน่นอน  ผู้เขียนมีโอกาสได้อ่านชุดฝึกอบรมครูสอน ภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ รู้สึกชื่นชมยินดีที่ครูสอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษาได้พัฒนาสมรรถนะทางภาษา เทคนิคการสอน การจัดกิจกรรม การสอนที่ถูกต้องตามแบบฉบับภาษาอังกฤษ  ยุคนี้เป็นยุคของอินเตอร์เนท เป็นยุคของข่าวสารที่ติดต่อกันได้ทั่วโลกอย่างรวดเร็ว ผู้สอน ภาษาอังกฤษจึงควรรู้ภาษาอังกฤษแบบอเมริกันไว้บ้าง เพื่อจะได้ไม่สับสนเมื่อเห็นตัวเขียนแบบอเมริกัน ส่วนตัวพิมพ์ภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ หรือภาษาอังกฤษแบบอเมริกันก็เขียนเหมือนกัน การเขียนภาษาอังกฤษสมัยนี้ ส่วนมากจะเห็น (นิสิต) เขียนด้วยตัวพิมพ์เล็ก ไม่ได้เขียนตัวเขียน บางทีก็เขียนปะปนกันทั้งตัวเขียน ตัวพิมพ์ อาจจะเป็นเพราะครูสอนภาษาอังกฤษ ไม่เน้นการสอนคัดอังกฤษ ครูบางคนไม่ถนัดสอนภาษาอังกฤษ แต่โดนบังคับให้สอน จึงสอนแบบขอไปที ต่อนี้ไปครูควรสอนนักเรียนเขียนให้เป็นระบบ ตัวพิมพ์เล็ก ก็ควรใช้คู่กับตัวพิมพ์ใหญ่ ตัวเขียนเล็กก็ควรคู่กับตัวเขียนใหญ่ ผู้เขียนขอเสนอการเขียนตัวพิมพ์เล็ก และตัวพิมพ์ใหญ่ ตามรูปแบบการเขียนของ P.Z. Bloser ซึ่งลำดับการเขียนไว้ด้วยตัวเลขและลูกศร ทำให้ครูทราบว่าจะเริ่มต้นเขียนจากจุดใดก่อน เพื่อนำไปสอนนักเรียนได้ถูกต้อง