การประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการจัดการขยะเศษอาหาร ในเขตบางขุนเทียนและเขตลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร

Assessment of greenhouse gas emissions from food waste management in Bang Khun Thian and Lat Phrao district, Bangkok.

Abstract

การศึกษานี้เพื่อประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการจัดการขยะเศษอาหาร ตั้งแต่การใช้ประโยชน์ที่เขต จนถึงการฝังกลบ ข้อมูลที่ใช้ได้จากรายงานของการจัดการขยะย้อนหลัง 5 ปี (พ.ศ. 2558 – 2562) องค์ประกอบขยะจากการวิเคราะห์โดยวิธี Quartering ตามฤดูกาลของเขตบางขุนเทียนและเขตลาดพร้าว และค่าสัมประสิทธิ์จากการทบทวนรายงานวิจัย โดยประยุกต์หลักการประเมินตามแนวทางขององค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก ประเทศไทย USEPA และ IPCC 2006 สำหรับคำนวณปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ มีเทน และไนตรัสออกไซด์ ที่เกิดจากการย่อยสลายสารอินทรีย์ภายใต้สภาวะไร้อากาศ การใช้เชื้อเพลิง และการใช้ไฟฟ้า พบว่า เขตบางขุนเทียนและเขตลาดพร้าว มีปริมาณขยะเศษอาหารเฉลี่ย 53,214.76 (SD 4,233.21) ตัน/ปี และ38,639.09 (SD 2,811.31) ตัน/ปี ตามลำดับ การจัดการที่หลุมฝังกลบปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุด เขตบางขุนเทียนปล่อย 15,916,889.94 (SD 959,364.36) กิโลกรัมคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (kgCO2e) ต่อปี หรือเฉลี่ย  341.48 (SD 5.41) kgCO2e ต่อตัน และเขตลาดพร้าวปล่อย 9,456,521.28 (SD 788,409.40) kgCO2e ต่อปี หรือเฉลี่ย 276.33 (SD 33.04) kgCO2e ต่อตัน โดยมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ (p-value 0.012) ดังนั้น การลดการสูญเสียอาหารและขยะเศษอาหาร หรือการหมุนเวียนกลับไปใช้ประโยชน์ที่เขตให้มากที่สุด เป็นการลดปริมาณขยะที่นำไปฝังกลบที่ได้ผลและส่งผลต่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในที่สุด  This study aimed to compare the net GHGs emission from food waste management following the life cycle assessment between the two districts of the Bangkok Metropolitan  Administration. These districts were BKT-Bang Khun Thian, which was the lowest level of onsite-recycling and reuse of food waste, and LP-Lat Phrao, which was the highest level. The data input obtained from the five annual reports of solid waste disposal. The composition was analyzed by a quartering method for three consecutive seasons. The coefficients also input to the equations were adopted from literatures. Based on the model developed by TGO, USEPA and IPCC Guidelines, the annual emissions of GHGs were calculated. Assumingly, these gases were emitted during source utilization, fuel and electricity usage and the anaerobic decomposition of compostable organics. As a result, BKT and LP districts generated food wastes about 53,214.76 (SD 4,233.21) tonnes/year and 38,639.09 (SD 2,811.31) tonnes/year, respectively. Overall, the food waste disposal of BKT emitted GHGs about 341.48 (SD 5.41) kgCO2e/ton-food waste. Likewise, management of LP emitted about 276.33 (SD 33.04) kgCO2e/ton. This difference between two districts is statistically significant (p-value 0.012). About 90% of GHGs emitted from landfilling. In addition, the statistically significant steps emitting GHGs between the two districts are the onsite-food waste reuse and recycle (p-value  =  0.017) and waste transportation from community to the transfer station (p-value = 0.004). Therefore, to reduce amount of food waste going to landfill, the onsite-recycling and reuse of food waste is likely to be a plausible option, resulting in the reduction of GHGs emission.