การใช้อินเตอร์เน็ตในการติดต่อเข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ

Abstract

ก่อนที่จะได้กล่าวถึงการใช้คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ตในการติดต่อมหาวิทยาลัยในต่างประเทศผู้เขียนคงต้องกล่าวถึงบุคคลที่อยู่ในข่ายของความจำเป็นที่จะต้องรู้ข้อมูลของมหาวิทยาลัยต่างๆ ซึ่งบุคคลเหล่านี้พอจะจำแนกออกได้ดังนี้ คือผู้ที่สนใจจะไปเรียนต่อต่างประเทศด้วยทุนส่วนตัวประเภทที่หนึ่ง บุคคลในกลุ่มนี้ในปัจจุบันนับว่ามีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างมาก มีผู้ปกครองหลายคนมีค่านิยมในการส่งลูกเข้าเรียนในโรงเรียน หรือมหาวิทยาลัยในต่างประเทศ หรือคนหนุ่มสาวในสมัยนี้เองหลายคนก็มาความตั้งใจไว้ที่จะมีโอกาสได้เรียนในต่างประเทศ ค่านิยมเหล่านี้ถ้าจะมองให้ถี่ถ้วนแล้วจะพบว่ามีทั้งผลดีและผลเสีย ผลดีคือคนที่มีโอกาสได้เรียนในต่างประเทศนั้นจะมีโอกาสได้รับการศึกษาที่มีมารตฐานมากขึ้น แต่ผลเสียก็คือประเทศไทยต้องประสบปัญหาการขาดดุล และเสียรายได้ในส่วนที่เกิดจากค่าใช้จ่ายเล่าเรียนในต่างประเทศไป คนอีกกลุ่มหนึ่งคือกลุ่มที่ได้รับทุนจากรัฐบาลหรือหน่วยงานต่างๆ เพื่อส่งไปศึกษาในวิชาที่รัฐบาลหรือหน่วยงานนั้นต้องการ และเมื่อจบการศึกษาแล้วต้องมาทำงานตามที่หน่วยงานนั้นกำหนดไว้ สำหรับการดำเนินการให้ทุนกับบุคคลเหล่านี้เมื่อพิจารณาแล้วนับว่าเป็นประโยชน์ต่อประเทศมากเพราะว่าจะได้บุคคลากรที่มีความสามารถเทียบเท่ากับต่างประเทศไว้ทำงานในหน่วยงานราชการ แต่ก็มีผลเสียที่เกิดขึ้นในกรณีที่เมื่อบุคคลที่รับทุนไม่ประสงค์จะมาทำงานให้ประเทศชาติแต่ ใช้เงินชดเชยใช้ทุนที่ได้ไป การทำอย่างนี้จะทำให้เกิดการเสียเวลาเป็นอย่างมากเพราะว่าการส่งคนเหล่านี้ไปศึกษาต่อนั้นใช้เวลาหลายปีเมื่อมีบุคคลไม่ประสงค์ที่จะทำงานใช้ทุน รัฐบาลต้องส่งคนไปศึกษาใหม่ซึ่งต้องใช้ระยะเวลานานมาก บุคคลกลุ่มที่สามคือบุคคลทั่วไปที่มีความสนใจอยากทราบข้อมูล หรือทราบข้อมูลเพื่อวางแผนการศึกษาไว้สำหรับอนาคต อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าการเดินทางไปศึกษาต่อยังต่างประเทศนั้นจะมีทั้งผลดีและผลเสีย แนวโน้มของจำนวนผู้ที่ศึกษาต่อต่างประเทศนั้นมีเพิ่มมากขึ้นทุกปี สำหรับบทความที่ผู้เขียน เขียนขึ้นนี้เกิดจากประสบการณ์ช่วงหนึ่ง ในฐานะผู้ที่ได้รับทุนของรัฐบาลที่ต้องติดต่อมหาวิทยาลัยเพื่อเข้าศึกษาด้วยตนเองจึงขอเล่าประสบการณ์เพื่อเป็นความรู้เล็กๆ น้อยๆ แก่ผู้อ่าน