การจัดการภาคีสาธารณะแบบใหม่ในกรณีของป่าชุมชน จังหวัดระยอง

Abstract

            บทความนี้ มีวัตถุประสงค์ที่จะวิเคราะห์ถึงการจัดการป่าชุมชนในรูปแบบภาคีสาธารณะแบบใหม่ ในจังหวัดระยอง ซึ่งพบว่า ภาคีสำคัญประกอบด้วย 1) ชุมชนท้องถิ่น 2) เจ้าหน้าที่ป่าไม้ของรัฐ 3) เครือข่ายป่าชุมชนภาคตะวันออก 4) องค์การบริหารส่วนตำบล 5) องค์กรจัดตั้งของชาวบ้าน 6) โรงเรียนและวัด และ 7) องค์กรธุรกิจเอกชน สำหรับลักษณะของตัวแบบการจัดการภาคีสาธารณะที่เหมาะสมในการจัดการป่าชุมชน ได้แก่ การควบคุมทางอ้อมจากเจ้าหน้าที่ป่าไม้ โดยผ่านการจัดการที่เน้นผลการปฏิบัติงาน การใช้ KPI สำหรับประเมินผลผลิตและผลลัพธ์ การใช้เครื่องมือแบบละมุนในการปรึกษาหารือ การสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจและการยึดมั่นในคุณค่าร่วมกัน การใช้ระบบแบบละมุน และการพัฒนาผู้นำสาธารณะ            This article aims to analyze the new public governance of community forests in Rayong Province. It finds that the key partners are composed of 1) local communities, 2) forestry government officials, 3) networks of community forests in the East, 4) thambon administration organizations, 5) villager’s organization, 6) schools and temples, and 7) business organization. The characteristics of public governance of community forests includes indirect control of forestry officials through the technique of performance, management, utilization of KPI for evaluation of outputs and outcomes, utilization of soft instruments of consultations, creation of mutual trust, commitment to common value, utilization of soft system, and development of public leaderships