การส่งเสริมการลงทุนของภาครัฐอินโดนีเซียที่มีต่อนักลงทุนไทย

Abstract

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคของนักลงทุนไทยในการลงทุนธุรกิจใน สาธารณรัฐอินโดนีเซีย และเพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาในการส่งเสริมการลงทุนของภาครัฐอินโดนีเซียที่มีต่อ นักลงทุนไทย ผลการศึกษาพบว่า โดยภาพรวมนักลงทุนมีปัญหา และอุปสรรคด้านการลงทุนทางตรงระหว่าง ประเทศในสาธารณรัฐอินโดนีเซีย อยู่ในระดับปานกลาง 4 ด้านดังนี้ 1) ด้านกายภาพ ประเด็นที่นักลงทุนมีปัญหาและอุปสรรคเป็นลำดับคือ ความสะดวกของการขนส่งโลจิสติกส์ภายในประเทศ 2) ด้านกฎระเบียบ ประเด็นที่นักลงทุนมีปัญหาและอุปสรรคเป็นลำดับแรกคือ การใช้กฎหมายแรงงานที่เป็นสากล 3) ด้านเศรษฐกิจ ประเด็นที่นักลงทุนมีปัญหาและอุปสรรคเป็นลำดับแรกคือเสถียรภาพของอัตราแลกเปลี่ยนเงินตราระหว่างประเทศ 4) ด้านอื่น ๆ ประเด็นที่นักลงทุนมีปัญหาและอุปสรรคเป็นลำดับแรกคือ การเข้าร่วมเป็นภาคีของกลุ่มอุตสาหกรรมหรือนักลงทุนภายในประเทศ ส่วนด้านสังคม นักลงทุนมีปัญหาและอุปสรรคอยู่ในระดับน้อย ประเด็นที่นักลงทุนมีปัญหาและอุปสรรคเป็นลำดับแรกคือ ความเป็นชาตินิยมของชาวอินโดนีเซีย          ส่วนปัญหาและอุปสรรคด้านระบบราชการของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย ด้านระบบคุณธรรม ด้านความรับผิดชอบและตรวจสอบได้ และด้านความโปร่งใส โดยภาพรวมนักลงทุนมีปัญหาและอุปสรรค อยู่ในระดับมาก ส่วนด้านความเป็นมืออาชีพ และด้านความเท่าเทียมในการเข้าถึง โดยภาพรวมนักลงทุนมีปัญหาและอุปสรรคอยู่ในระดับปานกลาง          โดยผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องใช้เป็นแนวทางในการปรับปรุงและพัฒนาการส่งเสริม ให้นักลงทุนไทยไปลงในประเทศสาธารณรัฐอินโดนีเซีย ดังนี้ 1) นักลงทุนไทยควรมีการเลือกใช้การขนส่งทาง รางที่แม่นยำหรือหาสถานที่ตั้งโรงงานในทำเลที่ใกล้แหล่งวัตถุดิบ 2) นักลงทุนไทยควรมีการอบรมเจ้าหน้าที่ให้มีความเข้าใจวัฒนธรรม ประเพณีของคนมุสลิม 3) รัฐบาลอินโดนีเซียควรมีการปรับแก้กฎหมายการลงทุนและกฎหมายแรงงานให้มีความทันสมัยเป็นมาตรฐาน 4) นักลงทุนไทยควรมีฐานข้อมูลค่าครองชีพของแต่ละประเทศเพื่อกำหนดค่าจ้างของแรงงานในต่างประเทศ 5) นักลงทุนไทยควรมีการนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยมาประยุกต์ใช้แทนแรงงานคนในอนาคต 6) รัฐบาลอินโดนีเซียควรมีระบบการสรรหาบุคลากรที่เป็นระบบ ตามที่กฎหมายกำหนดและเป็นมาตรฐานเดียวกัน 7) รัฐบาลอินโดนีเซียควรปรับปรุงและสร้างโครงสร้างที่ทำให้ เกิดการรายงานผลแก่นักลงทุน 8) รัฐบาลอินโดนีเซียควรมีการประชาสัมพันธ์ให้นักลงทุนส่งหลักฐานการทุจริต คอรัปชั่นสายตรงถึงประธานาธิบดี 9) นักลงทุนไทยควรมีการพัฒนาความสามารถและทักษะในการทำงาน เช่น การใช้ภาษา และความสามารถในการสื่อสาร และ 10) รัฐบาลอินโดนีเซียควรเพิ่มช่องทางการเข้าถึงโดยการตั้งศูนย์การให้ข้อมูลทั้งในประเทศไทยและอินโดนีเซีย           This research has the objective to study problems and some restrictions of investors in business investment in the Kingdom of Indonesia. It also studies the strategic development in promoting investment in governmental sectors in the Kingdom of Indonesia to Thai investors. The research result has found that the overall investors encounter some problems. Some direct international investment restrictions in the Kingdom of Indonesia are in the medium level divided into four dimensions 1) physical dimension; 2) legal dimension; 3) economic dimension; and 4) other dimensions as follows. Investors have some restrictions in domestic logistic transportations in physical dimension. Investors have some restrictions in internationalized labour law application. Investors have some restrictions in currency exchange stability. Other dimensions include the participation as industrial partnerships between domestic investors while social dimension is in the low level with nationalist idea of Indonesian people.          Indonesian bureaucracy is another problem for international investors. In terms of governance and transparency, investors encounter some restrictions in the high level. In terms of professionalism and equality in accessibility, investors encounter some restrictions in the medium level.          Researchers have some further suggestions for improving and developing the potentiality of Thai investors to Indonesia as follows. These are 1) Thai investors should select consistent rail transport or find a location nearby raw materials; 2) Thai investors should train their staff in cultural understanding for Muslim tradition; 3) Indonesian government should amend or revise investment law and labour law for modernization; 4) Thai investors should study the cost of livings in each country for specifying minimum remuneration in foreign countries; 5) Thai investors should take modern technology for replacing human labour; 6) Indonesian government should set up a recruiting system according to the similar law and standard; 7) Indonesian government should revise and create a structure for reporting results to investors; 8) Indonesian government should open alternative channels to investors for submitting any corruption evidences directly to the President; 9) Thai investors should develop their skills and ability in communicative capability and language use; and 10) Indonesian government should open some channels for information centre both in Thai and Indonesia.