คอนแชร์โตสําหรับวงออร์เคสตราในศตวรรษที่20

Abstract

          บทประพันธ์เพลง “คอนแชร์โตสําหรับวงออร์เคสตรา” เริ่มปรากฏขึ้นช่วงต้นศตวรรษที่ 20 โดยเป็นการให้ความสําคัญกับบทบาทเครื่องดนตรีหลายเครื่องที่บรรเลงอยู่ในวงออร์เคสตรา หรืออาจเป็นกลุ่มเครื่องดนตรีกลุ่มหนึ่ง ๆ คอนแชร์โตสําหรับวงออร์เคสตราได้รับอิทธิพลมาจาก “คอนแชร์โตกลอซโซ” ซึ่งเป็นรูปแบบบทประพันธ์เพลงแบบหนึ่งในยุคบาโรก อย่างไรก็ตาม บทเพลงคอนแชร์โตกลอซโซ และคอนแชร์โตสําหรับวงออร์เคสตรามีรูปแบบที่คล้ายคลึงกัน คือ บทบาทระหว่างเครื่องดนตรีหรือกลุ่มเครื่องดนตรีกับวงออร์เคสตรา สําหรับเทคนิคและวิธีการประพันธ์คอนแชร์โตสําหรับวงออร์เคสตรานั้น เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของผู้ประพันธ์เพลงแต่ละคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้แนวทํานองหรือเสียงประสานซับซ้อน ผสมผสานกับลักษณะจังหวะที่หลากหลาย และสีสันเสียงแบบศตวรรษที่ 20           Concerto for orchestra emerged in the early twentieth-century. Unlike concerto, the work is not written for a particular soloist and an orchestra but for individual instruments or sections in the orchestra. The similarity in the instrumental and formal treatments could also be seen in concerto grosso from the Baroque era. Each composer has different techniques in writing the concerto for orchestra. Most prefer to write virtuosic instrumental techniques using complex melody, harmony, rhythms, and meters associated with the twentieth-century music practice.