ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยของพนักงานฝ่ายผลิตในอุตสาหกรรมเหล็ก ในเขตนิคมอุตสาหกรรมดับบลิวเอชเอตะวันออก (มาบตาพุด) จังหวัดระยอง

FACTORS AFFECTING SAFETY CULTURE OF STEEL INDUSTRY OPERATORS IN WHA EASTERN INDUSTRIAL ESTATE (MAP TA PHUT) RAYONG PROVINCE

Abstract

อุบัติเหตุจากการทำงานนั้นส่วนใหญ่มักมีสาเหตุมากจากการกระทำที่ไม่ปลอดภัยมากกว่าสภาพการณ์ที่ไม่ปลอดภัย ดังนั้นในการทำให้พนักงานเลือกที่จะปฏิบัติงานอย่างปลอดภัยด้วยตัวเองจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น วัฒนธรรมความปลอดภัยเป็นเครื่องมือหนึ่งที่องค์การใช้เป็นเครื่องมือเพื่อให้เกิดการปฏิบัติงานอย่างปลอดภัยโดยเฉพาะในอุตสาหกรรมเหล็กที่มีอันตรายแฝงอยู่ในแต่ละกระบวนการผลิต ดังนั้นในการวิจัยนี้จึงมีวัตถุ ประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาอิทธิพลของความมุ่งมั่นด้านความปลอดภัยของผู้บริหารที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการสื่อสารด้านความปลอดภัยที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย 3) เพื่อศึกษาอิทธิพลของระบบบริหารจัดการด้านความปลอดภัยที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย 4) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการมีส่วนร่วมของพนักงานด้านความปลอดภัยที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย 5) เพื่อศึกษาอิทธิพลของการอบรมด้านความปลอดภัยที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ พนักงานฝ่ายผลิตในอุตสาหกรรมเหล็กในเขตนิคมอุตสาหกรรมดับบลิวเอชเอตะวันออก (มาบตาพุด) จังหวัดระยอง โดยการใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย และวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อหาอิทธิพลของปัจจัยต่าง ๆ ที่มีต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยด้วยการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ โดยกำหนดนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  ผลการศึกษาวิจัยพบว่า การสื่อสารด้านความปลอดภัย ระบบบริหารจัดการด้านความปลอดภัย และการอบรมด้านความปลอดภัย มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนปัจจัยด้านความมุ่งมั่นของผู้บริหารด้านความปลอดภัย และการมีส่วนร่วมด้านความปลอดภัยไม่มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมความปลอดภัยในอุตสาหกรรมเหล็กที่ผู้วิจัยศึกษาแต่อย่างใด  The common cause of workplace accidents comes from unsafe actions than unsafe conditions. So it is essential to encourage workers to operate their jobs safely. Safety Culture is one of tools that organizations apply to raise safety operation especially in Steel Industries which each process have hidden hazard. The objectives of this research are: 1) to study the effect of safety management commitment on Safety culture; 2) to study the effect of Safety communication on safety culture; 3) to study the effect of safety engagement on safety culture; 4) to study the effect of safety management system on safety culture; 5) to study the effect of safety training on safety culture. The samples were 280 production operators in the steel industry in WHA Eastern Industrial Estate (Map Ta Phut) Rayong Province. The simple random sampling method was used for collecting data. The author applied multiple regression approach to examine the factors affecting safety culture and set the statistically significant at .05 level. The results demonstrate safety communication, safety management system and safety training have significant positive effect on safety culture. However, management commitment to safety and safety engagement do not affect safety culture in the studied Steel Industry.