ตัวแบบการถดถอยลอจิสติกสำหรับการวิเคราะห์การขาดอายุของกรมธรรม์ประกันชีวิต

Abstract

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างตัวแบบการถดถอยลอจิสติกสำหรับพยากรณ์การขาดอายุกรมธรรม์ของกรมธรรม์ประกันชีวิตที่มีตัวแปรตาม คือ การขาดอายุกรมธรรม์ซึ่งเป็นตัวแปรเชิงคุณภาพทวิภาค และมีตัวแปรอิสระซึ่งเป็นตัวแปร เชิงคุณภาพ หรือตัวแปรเชิงปริมาณรวมทั้งหมด 18 ตัว โดยแบ่งข้อมูลที่ศึกษาออกเป็น 2 ชุด ได้แก่ ชุดข้อมูลฝึกหัดสำหรับสร้างสมการพยากรณ์จำนวน 1,864 กรมธรรม์ และชุดข้อมูลทดสอบจำนวน 466 กรมธรรม์ ผลการวิจัยพบว่าสมการพยากรณ์ประกอบด้วยตัวแปรอิสระทั้งหมด 6 ตัว ได้แก่ อายุ จำนวนเงินเอาประกันชีวิตระหว่าง 50,001 - 100,000 บาท ระยะเวลาการชำระเบี้ยประกันภัยมากกว่า 3 ปี รากที่สองของระยะเวลาความคุ้มครอง ระดับชั้นอาชีพแบบอาชีพชั้น 3 และอาชีพชั้น 4 ซึ่งจากสมการที่ได้นี้สามารถพยากรณ์ได้ว่าผู้เอาประกันภัยเกิดการขาดอายุกรมธรรม์ร้อยละ 31.76 และมีประสิทธิภาพในการพยากรณ์ได้ถูกต้องร้อยละ 66.95           The purpose of this research is to create the logistic regression model for forecasting life insurance lapse policy. The dependent variable is lapse class that is dichotomous qualitative variable. There are 18 independent variables which are qualitative or quantitative. The data set is divided into 2 parts; training set of 1,864 policies for building the predicting equation and testing set of 466 policies. The results show that the predicting equation consist of 6 independent variables which are age, face amount (between 50,001 – 100,000), duration of payment (more than 3 years), square root of duration of protection and occupation class (class 3 and class 4). The logistic regression equation predict that the lapse rate of insured is 31.76% and the accuracy performance of forecasting is 66.95%.