การตรวจวัดปริมาณสารกัมมันตรังสีตามธรรมชาติเรเดียม-226 ละลายน้ำ บริเวณบางปะกงเอสทูรี ในรอบปี 2545
A Quantitative Determination of a Natural Radioactive Dissolved 226Ra in the Bangpakong Estuary in 2002
Keywords:
บางปะกงเอสทูรี , เรเดียม-226 , เส้นใยอะคริลิกแมงกานีสออกไซด์ , สารกัมมันตรังสี, การตกตะกอนร่วมAbstract
ทำการตรวจวัดปริมาณสารกัมมันตรังสีตามธรรมชาติเรเดียม-226 ละลายน้ำ โดยใช้ตัวดูดซับเส้นใยอะคริลิกแมงกานีสออกไซด์ประสิทธิภาพสูงร่วมกับการวิเคราะห์ทางเคมีด้วยวิธีตกตะกอนร่วม บริเวณบางปะกงเอสทูรีในรอบปี 2545 พบว่าปริมาณเรเดียม-226 ละลายที่ผิวน้ำในเดือนเมษายน เปลี่ยนแปลงในช่วง 1.47±0.26 ถึง 33.86±1.24 พิโกกรัมต่อหนึ่งร้อยลิตร เดือนมิถุนายนในช่วง 0.32±0.12 ถึง 19.39±0.93 พิโกกรัมต่อหนึ่งร้อยลิตร เดือนกันยายนในช่วง 0.25±0.11 ถึง 7.83±0.59 พิโกกรัมต่อหนึ่งร้อยลิตร และเดือนธันวาคมในช่วง 0.21±0.10 ถึง 6.31±0.53 พิโกกรัมต่อหนึ่งร้อยลิตร โดยปริมาณสูงสุดพบในเดือนเมษายน ปริมาณที่ตรวจวัดได้มีค่าไม่เกินกำหนดมาตรฐานคุณภาพน้ำทะเล พ.ศ. 2549 เรเดียม-226 ละลายน้ำปริมาณมากบริเวณปากแม่น้ำบางปะกง รวมทั้งบริเวณตอนล่างและบริเวณฝั่งด้านทิศตะวันออกของเอสทูรีในช่วงฤดูแล้ง อาจส่งผลให้มีการสะสมเรเดียม-226 ในสิ่งมีชีวิตและสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้น การศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้เข้าใจพฤติกรรมของสารกัมมันตรังสีตามธรรมชาติละลายน้ำในเอสทูรี This research was conducted for a quantitative determination on natural radioactive dissolved 226Ra using a high efficiency Manganese-Oxide acrylic fiber adsorbent and associated with a co-precipitation chemical analytical technique in the Bangpakong Estuary in 2002. Dissolved 226Ra in surface water ranged between 1.47±0.26 and 33.86±1.24 pg/100-l in April, 0.32±0.12 and 19.39±0.93 pg/100-l in June, 0.25±0.11 and 7.83±0.59 pg/100-l in September, and 0.21±0.10 and 6.31±0.53 pg/100-l in December. The highest quantity appears in April. These determinable values are below the criterion of seawater qualities standard of Thailand published in 2006. A high quantity of 226Ra appearing in the river mouth, lower part of the study area and the east coast of the estuary in dry season suggested a potential for the enhancement of the accumulation of 226Ra in living organisms and adjacent environment. Additional studies are the needs for better understanding the behavior of the natural radioactive dissolved materials in this estuary.References
ฉลวย มุสิกะ, วันชัย วงสุดาวรรณ, อาวุธ หมั่นหาผล และแววตา ทองระอา. (2550). สถานการณ์คุณภาพน้ำทะเลชายฝั่งภาคตะวันออก ปี 2548. วารสารวิทยาศาสตร์บูรพา 12(1), 33-44.
เผชิญโชค จินตเศรณี. (2551). ประสิทธิภาพของเส้นใยอะคริลิกแมงกานีสออกไซด์ในการดูดซับเรเดียม-226 จากน้ำทะเล. วารสารวิทยาศาสตร์บูรพา 13(1), 43-54.
ฟูเกียรติ สินาคม, ขนิษฐา ศรีสุขสวัสดิ์, บุญสม พรเทพเกษมสันต์ และนันทนา สันติวุฒิ. (2531). กัมมันตรังสี รวมเบตากัมมันตรังสีรวมแอลฟา และปริมาณเรเดียม-226 ของน้ำผิวดินในประเทศไทย. รายงานวิจัยสำนักงานพลังงานปรมาณูเพื่อสันติ.
ราชกิจจานุเบกษา. (2550). ประกาศคณะกรรมการ สิ่งแวดล้อมแห่งชาติ ฉบับที่ 27 (พ.ศ. 2549) เรื่องกำหนด มาตรฐานคุณภาพน้ำทะเล. เล่มที่ 124 ตอนที่ 11 ง (1 กุมภาพันธ์ 2550). 123-133.
อนุกูล บูรณประทีปรัตน์. (2552). การไหลเวียนกระแสน้ำบริเวณปากแม่น้ำบางปะกงและชายฝั่งจังหวัดชลบุรี จากการศึกษาโดยใช้แบบจำลองไฮโดรไดนามิค. วารสารวิทยาศาสตร์บูรพา, 14(2), 50-60.
Bordalo, A.A., Nilsunranchit, W., & Chalermwat, K. (2001). Water quality and used of the Bangpakong River (Eastern Thailand). Water Research, 35(15), 3635-3642.
Clulow, F.V., Dave, N.K., Lim, T.P., & Avadhanula, R. (1998). Radium-226 in water, sediments, and fish from lakes near the city of Elliot Lake, Ontario, Canada. Environmental Pollution, 99, 13-28.
Dulaiova, H., Burnett, W.C., Chanton, J.P., Moore W.S., Bokuniewicz, H.J., Charette, M.A., & Sholkovitz, E. (2006). Assessment of groundwater discharges into West Neck Bay, New York, via natural tracers. Continental Shelf Research, 26, 1971-1983.
Hallden, N.A., Fisenne, I.M., and Harley, J.H. (1963). The determination of Radium-226 in human bone. Talanta, 10, 1223-1227.
Hancock, G.J., & Murray, A.S. (1996). Source and Distribution of Dissolved Radium in the Bega River Estuary. Southeastern Australia. Earth and Planetary Science Letters, 138, 145-155.
