ผลกระทบจากการปล่อยน้ำทิ้งจากแหล่งท่องเที่ยวต่อคุณภาพน้ำ กรณีศึกษา เกาะลันตาใหญ่ จังหวัดกระบี่

The Impact of Water Discharge from Tourism Sites on Water Quality: Case Study of Koh Lanta Yai, Krabi Province

Abstract

การท่องเที่ยวทางทะเลเป็นหนึ่งในกิจกรรมที่มีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของประเทศไทย เกาะลันตา จังหวัดกระบี่ เป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลที่เริ่มเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว ซึ่งผลกระทบที่ตามมาคือ การเพิ่มปริมาณขยะมูลฝอย ของเสีย และน้ำทิ้งจากการอุปโภคและบริโภค โดยพบการปล่อยน้ำทิ้งลงมาในทะเลซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม การศึกษานี้จึงเก็บตัวอย่างน้ำทะเลทั้งหมด 5 สถานี ได้แก่ ชุมชนศาลาด่าน หาดคลองดาว หาดพระแอะ หาดคลองนิน และ หาดบากันเตียง ซึ่งพบการปล่อยน้ำทิ้งลงสู่แหล่งน้ำ โดยเก็บตัวอย่างจากคลองบนฝั่ง และในทะเลห่างจากแนวน้ำขึ้นสูงสุด 5 10 และ 15 เมตรตามลำดับ ในช่วงเปิดและปิดฤดูกาลท่องเที่ยว ปี พ.ศ. 2560 – 2561 เพื่อทำการศึกษาคุณภาพน้ำทาง กายภาพ เคมี และชีวภาพ จากการศึกษา พบว่า การปล่อยน้ำทิ้งจากแหล่งท่องเที่ยวลงมาในทะเลไม่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพ น้ำทะเลทางกายภาพ เคมี แต่ส่งผลกับคุณภาพน้ำทางชีวภาพ ได้แก่ ผลกระทบจากโคลิฟอร์มแบคทีเรียทั้งหมดที่มีค่าเกินกว่า มาตรฐานบริเวณสถานีชุมชนศาลาด่าน อย่างไรก็ตาม ปริมาณออกซิเจนละลาย ปริมาณฟอสเฟต-ฟอสฟอรัส ปริมาณ แอมโมเนีย-ไนโตรเจน ควรเป็นพารามิเตอร์ที่ต้องเฝ้าระวังเนื่องจากมีค่าเกินมาตรฐานบริเวณจุดกำเนิดมลพิษ และบนหาด ทรายที่ไหลลงสู่ทะเล แต่เมื่อไหลลงมาในทะเลยังมีค่าไม่เกินเกณฑ์มาตรฐานเพราะถูกเจือจางโดยน้ำทะเล ซึ่งหากมีการปล่อย น้ำทิ้งเพิ่มขึ้นในอนาคต อาจสร้างผลกระทบต่อคุณภาพน้ำบริเวณชายฝั่งได้ โดยเฉพาะสถานีชุมชนศาลาด่าน หาดคลองดาว และหาดบากันเตียง  Marine tourism is one of the activities that are important to the economy of Thailand. Koh Lanta, Krabi province is one of the marine attractions that are becoming popular with tourists. In which the consequences are increasing the amount of solid waste and water discharge from consumption of touristic activities. The release of effluent plume into the sea, which may affect the environment. In this study, water samples were collected from 5 stations as Saladan community, Klong-Daw beach, Pra-Ae beach, Klong-Nin beach, and Bakantieng beach, which found the discharge of wastewater into the water bodies. By collecting samples from canals on the banks and in the sea at the distance of 5,10 and 15 meters from high tide level, respectively, during the low and peakof tourist season in 2017 –2018 to study physical, chemical, and biological water quality. Thestudy found that the discharge of wastewater from tourist sites into the sea does not affect the quality of the seawater in physical and chemical parameters but affect the biological parameter as total coliform bacteria at Saladan community exceeded the standard level. However, the amount of dissolved oxygen, phosphate-phosphorus and ammonia-nitrogen should be a parameter to be monitored because it exceeds the standards level at polluting sites and on the beach that connect to the sea. But when it flows into the sea, it still does not exceed the standard level because it was diluted by seawater. In which, if there is an additional discharge of effluent in the future, it could have an impact on the water quality of the coastal area especially stations Saladan communities, Klong Dao beach and Ba Kan Tiang beach.