ผลการปรึกษาทฤษฎีโครงสรางครอบครัวตอการดําเนินชีวิตของนักเรียนวัยรุน

Abstract

การวิจัยนี้เปนการวิจัยเชิงทดลอง มีวัตถุประสงคเพื่อศึกษาผลการปรึกษาทฤษฎีโครงสรางครอบครัวตอ การดําเนินชีวิตของนักเรียนวัยรุน กลุมตัวอยางที่ใชในการวิจัยเปนนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีอายุ ระหวาง 15-18 ป โรงเรียนในเขตจังหวัดชลบุรีจํานวน 2 โรงเรียน ที่มีผลคะแนนจากแบบวัดการดําเนินชีวิตที่ ผูวิจัยสรางขึ้นตามแนวคิดการดําเนินชีวิตของวอลเตอรส ในระดับต่ํากวาเปอรเซ็นตไทลที่ 25ลงมา และสมัครใจ เขารวมการทดลอง จํานวน 20คน ดําเนินการสุมอยางงาย ใหนักเรียนโรงเรียนหนึ่งเปนกลุมทดลอง จํานวน 10 คน และนักเรียนอีกโรงเรียนหนึ่งเปนกลุมควบคุม จํานวน 10 คน เครื่องมือที่ใชในการวิจัย ไดแก แบบวัด การดําเนินชีวิตของนักเรียนวัยรุน และโปรแกรมการปรึกษาทฤษฎีโครงสรางครอบครัวแบบรายบุคคลที่ ผูวิจัยพัฒนาขึ้น จํานวน 10 ครั้ง ครั้งละ 45-60 นาที ดําเนินการทดลองสัปดาหละ 2 ครั้ง รวมทั้งสิ้น 5 สัปดาห โดยใชแบบแผนการวิจัยเชิงทดลองสองตัวประกอบแบบวัดซ้ําหนึ่งตัวประกอบ แบงการทดลองออกเปน 3 ระยะ คือ ระยะกอนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผลการทดลอง วิเคราะหความแปรปรวนแบบ วัดซ้ําประเภทหนึ่งตัวแปรระหวางกลุมและหนึ่งตัวแปรภายในกลุม และทดสอบความแตกตางรายคูโดยวิธี บองเฟอโรนี ผลการวิจัยปรากฏวา มีปฏิสัมพันธระหวางวิธีการทดลองกบัระยะเวลาอยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นักเรียนวัยรุนกลุมทดลองมีคะแนนการดําเนินชีวิตของนักเรียนวัยรุนสูงกวานักเรียนวัยรุนกลุมควบคุมในระยะ หลังการทดลองและระยะติดตามผลอยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และนักเรียนวัยรุนกลุมทดลองมีคะแนน การดําเนินชีวิตของนักเรียนวัยรุนในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลสูงกวาระยะกอนการทดลองอยางมี นัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ.05This experimental research aimed to study the effects of structural family therapy on lifestyle of teenage students. The samples were 20 high school students from two schools in Chonburi province whose age were between 15-18 year old, those who had lifestyle’s scores less than 25th percentile and volunteered to participate in the study. They were randomly assigned to the experiment and control group, 10 persons in each group. The instruments used in this research consisted of teenage student lifestyle test and structural family therapy counseling program. The experimental group received 10 sessions of counseling for 5 weeks, twice a week, and each session lasted about 45-60 minutes. The study was divided into 3 phases: pre-experiment, post-experiment and follow-up. The data were analyzed by using repeated measures analysis of variance: one between-subjects variable and one within-subjects variable. The Bonferroni’s method was used to test for pair difference. The results revealed that the interaction between the method and the duration of the experiment was statistically significant at .05 level. The students in experimental group had the lifestyle test scores higher than the control group with statistical significant difference at .05 levels when measured in the post-experiment and follow-up phases. The students in an experimental group had the lifestyle test scores in the post-experiment and follow-up phases higher than the pre-experiment phase with statistical significant difference at .05 levels.