การฝึกการรับรู้ทางการมองเห็นโดยประยุกต์ทฤษฎีเส้นทางการเคลื่อนที่ของหลายวัตถุ สําหรับเพิ่มความสามารถทางปัญญาของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น

Authors

  • นันทา ลีนะเปสนันท์
  • สุชาดา กรเพชรปาณี
  • ปรัชญา แก้วแก่น

Keywords:

การรับรู้ทางการมองเห็น, ความสามารถทางปัญญา, มิติสัมพันธ์, การจำความหมาย, ทฤษฎีเส้นทางการ, เคลื่อนที่ของหลายวัตถุ

Abstract

          ความสามารถทางปัญญาเป็นทักษะทางสมองที่สำคัญสำหรับนักเรียน มีความสัมพันธ์กับทักษะการเรียนรู้ สติปัญญา และกระบวนการคิดวิเคราะห์ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดรูปแบบการฝึกการรับรู้ทางการมองเห็นโดยประยุกต์ทฤษฎีเส้นทางการเคลื่อนที่ของหลายวัตถุแบบ 3 มิติ และนำรูปแบบการฝึกไปใช้สำหรับเพิ่มความสามารถทางปัญญาของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น โดยเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยความสามารถด้านมิติสัมพันธ์และความสามารถด้านจำความหมาย ระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุมระยะหลังการฝึก กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชายระดับมัธยมศึกษาตอนต้น จำนวน 60 คน ที่กำลังศึกษาในปีการศึกษา 2558 โรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชา จังหวัดชลบุรี จัดนักเรียนเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละเท่า ๆ กัน โดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยเครื่องมือใช้ในการทดลอง ได้แก่ รูปแบบการฝึกการรับรู้ทางการมองเห็น ประกอบด้วย เครื่องรับโทรทัศน์แบบสามมิติ ขนาด 65 นิ้ว และโปรแกรมนิวโรแทรคเกอร์ (NeuroTracker) และเครื่องมือที่ใช้ในการวัดตัวแปรตาม ได้แก่ แบบทดสอบความสามารถด้านมิติสัมพันธ์ และแบบทดสอบความสามารถด้านจำความหมาย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าสถิติพื้นฐาน และ MANOVA          ผลการวิจัยปรากฏว่า รูปแบบการฝึกการรับรู้ทางการมองเห็นโดยประยุกต์ทฤษฎีเส้นทางการเคลื่อนที่ของหลายวัตถุผ่านหน้าจอทีวีแบบสามมิติ ประกอบด้วย การจำแนกสิ่งเร้า การบ่งชี้เป้าหมาย การเปลี่ยนตำแหน่ง การระบุเป้าหมาย และการตอบรับสิ่งเร้าที่เป็นเป้าหมาย นอกจากนี้ผลของการนำรูปแบบการฝึกรับรู้ทางการมองเห็นด้วยโปรแกรมนิวโรแทรคเกอร์ไปใช้ ปรากฏว่า คะแนนเฉลี่ยความสามารถทางปัญญาของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมระยะหลังการฝึก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01) ในทางเดียวกันคะแนนเฉลี่ยความสามารถด้านมิติสัมพันธ์ของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมระยะหลังการฝึก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01) และคะแนนเฉลี่ยความสามารถด้านจำความหมายของกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมระยะหลังการฝึก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.01) สรุปได้ว่า การฝึกการรับรู้ทางการมองเห็นโดยประยุกต์ทฤษฎีเส้นทางการเคลื่อนที่ของหลายวัตถุ สามารถเพิ่มความสามารถทางปัญญาของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นได้           Cognitive abilities are the brain-based skills, important for the students related to their learning, intelligence, and thinking process. The objectives of this research were to define visual perception training model by applying the theory of motion objects tracking for increasing cognitive ability in lower secondary school students and compared the cognitive ability between the experimental and control groups after training. The participants were sixty male lower secondary school students studying in the academic year 2015 at Assumption College Sriracha, Chon Buri. They were randomly and equally assigned to experimental and control groups. The research instruments comprised 3D TV 65 inches, NeuroTracker, spatial ability test and semantic ability test. Basic statistics and MANOVA were used to analyze the data.          The results showed that the model of visual perception training program by applying the theory of motion objects tracking through 3D TV, including Presentation, Indexation, Movement, Identification, and Feedback. After training with the program, the experimental group had cognitive ability increase and higher than the control group (p<.01), the experimental group had spatial ability higher than the control group (p<.01), and the experimental group had semantic memory ability higher than the control group (p<.01).The results can be concluded that visual perception training program by applying the theory of motion objects tracking (NeuroTracker) was capable of increasing cognitive ability in lower secondary school students.

Downloads