ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาจริยศาสตร์และกฎหมายวิชาชีพการพยาบาลจาก การจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมาย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลการจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมายต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาจริยศาสตร์และกฎหมายวิชาชีพการพยาบาล ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ นักศึกษาพยาบาลศาสตร์ชั้นปีที่ 2 วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ตรังปีการศึกษา 2558 จำนวนทั้งสิ้น 90 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) คู่มือการวิเคราะห์และสรุปผล ความถูกต้องเชิงจริยธรรมของตัวอย่างสถานการณ์ 2) แผนการจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมาย 6 แผน แต่ละแผนประกอบด้วย 5 ขั้นตอน ใช้ระยะเวลาการเรียนรู้ทั้งสิ้น 7 ชั่วโมง และ 3)แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ที่ประยุกต์มาจากข้อสอบรวบยอดของสถาบันพระบรมราชชนก ประจำปีการศึกษา2555 – 2557 มีค่าความเชื่อมั่น 0.73 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที (Paired t-test)ผลการวิจัยพบว่า ก่อนการจัดการเรียนรู้กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ย 15.61 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2.19และหลังการจัดการเรียนรู้กลุ่มตัวอย่างมีคะแนนเฉลี่ย 17.30 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 2.98 และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของกลุ่มตัวอย่างหลังการจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมาย สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05ข้อเสนอแนะ : อาจารย์ที่นำผลการวิจัยไปใช้ต้องมีความเข้าใจในขั้นตอนและเทคนิคของการจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมาย และหมั่นสังเกตผู้เรียน เพื่อใช้คำถามในการสอนในการกระตุ้นการเรียนรู้ และควรทำวิจัยต่อไปโดยมีกลุ่มควบคุมเปรียบเทียบ เพื่อเป็นการยืนยัน หรือตรวจสอบประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมาย