Impacts of Self-directed Learning Activities on Students' English Proficiency and Self-directed Learning Ability

ผลของกิจกรรมเรียนรู้แบบนำตนเองที่มีต่อความสามารถทางภาษาอังกฤษและความสามารถในการเรียนรู้แบบนำตนเองของนักศึกษา

Abstract

The present study was an attempt to compare the students' English proficiency and self directed learning ability between the experimental and control groups after the intervention. To fulfill the purposes of the study, a 12-week experimental study was performed with two groups of students. Students in the control group were taught by the traditional method while students in the experimental group studied through self-directed learning activities. The research instruments used in this study included an English proficiency test and a self-directed learning ability questionnaire. The data were analyzed by using independent t-test and One-way Analysis of Covariance. Results from the statistical tests revealed that there were statistically significant differences of the mean scores at the level of .05 in terms of English proficiency and selfdirected learning ability between the two groups after the experiment. The students studying through self-directed learning activities gained higher scores than the ones studying with the traditional way in two aspects.   งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถทางภาษาอังกฤษและความสามารถในการเรียนรู้แบบนำตนเองของนักศึกษาในกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม โดยทำการทดลอง 12 สัปดาห์กับนักศึกษาทั้ง 2 กลุ่ม นักศึกษาในกลุ่มควบคุมได้รับการสอนด้วยวิธีการปกติ ส่วนนักศึกษาในกลุ่มทดลองเรียนผ่านกิจกรรมเรียนรู้แบบนำตนเอง เครื่องมือที่ใช้ในการทดลองได้แก่แบบทดสอบวัดความสามารถทางภาษาอังกฤษและแบบวัดความสามารถในการเรียนรู้แบบนำตนเอง ข้อมูลที่ได้นำมาวิเคราะห์ด้วยค่าทีและการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม ผลจากวิเคราะห์พบว่าภายหลังการทดลองนักศึกษาสองกลุ่มมีความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษและการเรียนรู้แบบนำตนเองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยนักศึกษาที่เรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้แบบนำตนเองมีคะแนนเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มที่เรียนโดยวิธีปกติทั้งสองด้าน