โมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของนิสิตระดับปริญญาเอก สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
Causal Model Affecting the Graduation of Doctoral Educational Administration Graduates Faculty of Education Burapha University
Keywords:
ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษา, นิสิตระดับปริญญาเอก, การบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยบูรพา, Factors Affecting Graduation, Ph.D. students, Educational administration, Burapha UniversityAbstract
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ (1) เพื่อพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของนิสิตระดับดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา (2) เพื่อตรวจสอบโมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของนิสิตระดับดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา กับข้อมูลเชิงประจักษ์ ซึ่งกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ ผู้สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอก สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ปีการศึกษา 2545-2564 จำนวน 100 คน โดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วยตัวแปรแฝง จำนวน 5 ตัวแปร ได้แก่ คุณลักษณะของนิสิต บทบาทของอาจารย์ที่ปรึกษาดุษฎีนิพนธ์ แหล่งอำนวยความสะดวกและศึกษาค้นคว้า การบริหารจัดการหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน และประสิทธิผลการสำเร็จการศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือแบบสอบถาม ที่มีค่าความเที่ยง 0.883 ถึง 0.968 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์ค่าสถิติพื้นฐาน การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์ข้อมูลโมเดลด้วยโปรแกรม Amos ผลการวิจัยปรากฏดังนี้ (1) โมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของนิสิตระดับปริญญาเอก สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา ตัวแปรที่มีขนาดอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ คุณลักษณะของนิสิต และบทบาทของอาจารย์ที่ปรึกษาดุษฎีนิพนธ์ ส่วนแหล่งอำนวยความสะดวกและศึกษาค้นคว้า และการบริหารจัดการหลักสูตรและการจัดการเรียนการสอน ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (2) การวิเคราะห์ความสอดคล้องของโมเดลเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาของนิสิตระดับดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา พบว่า โมเดลเชิงสาเหตุและผลของการสำเร็จการศึกษาของนิสิตระดับปริญญาเอก สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าไค-สแควร์ (X2) เท่ากับ 122.153 องศาอิสระ เท่ากับ 101 ที่ระดับความน่าจะเป็น (p) เท่ากับ 0.075 ค่า CFI = 0.978 ค่า TLI = 0.971 และค่า RMR = 0.026 The aims of this research were: to develop a causal model affecting the graduation of Doctoral Educational Administration graduates of the Faculty of Education at Burapha University, and to test the model that corresponds the causal model and results for affecting the graduation of Doctoral Educational Administration graduates of the Faculty of Education at Burapha University with empirical data. The sample group, which was used in this study, was Ph.D. graduates from the Department of Educational Administration of the Faculty of Education at Burapha University from the academic years 2002-2021, and consisted of 100 people by simple random sampling. The variables used in this research consisted of 5 latent variables: student characteristics, the role of the thesis advisor, facilities and research, course management, teaching and learning management, and graduation effectiveness. The instrument used in this research was a questionnaire with a precision of 0.883 to 0.968. Data were analyzed using basic statistical analysis, Pearson's correlation coefficient analysis, and the results of the model data analysis by Amos program. The results of the research were shown as follows: (1) A causal model affecting the graduation of doctoral students of the Department of Educational Administration of the Faculty of Education at Burapha University. The variables had a statistically significant influence size at the .05 level including the characteristics of students and the role of the thesis advisor. As for the facilities and research resources, curriculum management, and teaching and learning management were not statistically significant. (2) The correspondence analysis of the causal model affecting the graduation of doctoral students of the Department of Educational Administration at Burapha University found that the causal model affected the graduation of doctoral students. The model was consistent with the empirical data with a chi-square (X2) of 122.153 degrees of freedom 101 at a probability level (P) of 0.075, CFI = 0.978, TLI = 0.971, and RMR = 0.026.References
กองทะเบียนและประมวลผลการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา. (2565). ผู้สำเร็จการศึกษา. วันที่ค้นข้อมูล 15 พฤษภาคม 2565, เข้าถึงได้จาก https://reg.buu.ac.th/registrar/GRADUATE_DATE. asp?acadyear=2560& facultyid=4
คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. (2562). หลักสูตรปริญญาเอก. วันที่ค้นข้อมูล 8 มกราคม 2565, เข้าถึงได้จาก http://www.edu.buu.ac.th/document/PhD_educational_ administration.pdf
ชลกมล สนองคุณ. (2548). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขายุทธศาสตร์การพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
ดิลกรัตน์ โคตรสุมาตย์ และชัญญา อภิปาลกุล. (2555). ปัจจัยที่ส่งผลต่อระยะเวลาของการสำเร็จการศึกษาของนักศึกษาระดับบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 5(3), 17-27.
ทัศน์ศิรินทร์ สว่างบุญ และรัชนีวรรณ ตั้งภักดี. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการทำวิทยานิพนธ์ของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 12(1), 50-60.
ธิดาพร ประทุมวี. (2553). ปัจจัยความสำเร็จในการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา, คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา. (2562). ข้อบังคับ ระเบียบ กฎเกณฑ์. วันที่ค้นข้อมูล 8 กุมภาพันธ์ 2565, เข้าถึงได้จาก http://grd.buu.ac.th/wordpress/?page_id=36
บัลลังก์ โรหิตเสถียร. (2561). งบประมาณปี 62. วันที่ค้นข้อมูล 11 มกราคม 2565, เข้าถึงได้จาก https://www.moe.go.th/moe/th/news/detail.php?NewsID=52889&Key=news2
มหาวิทยาลัยบูรพา. (2562). ข้อบังคับมหาวิทยาลัยบูรพาว่าด้วยการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา พ.ศ. 2562. วันที่ค้นข้อมูล 23 มีนาคม 2565, เข้าถึงได้จาก http://council.buu.ac.th/regulat/ 2562/11-62.pdf
มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการศึกษาระดับปริญญาตรีของนักศึกษา มหาวิทยาลัยรามคำแหง สาขาวิทยบริการเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครศรีธรรมราช. นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยรามคำแหง สาขาวิทยบริการเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครศรีธรรมราช.
เยาวรักษ์ ทองพุ่ม. (2551). การวิเคราะห์ตัวแปรจำแนกกลุ่มความสำเร็จในการทำวิทยานิพนธ์ของมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
วิจิตรา สุพรรณฝ่าย. (2555). การศึกษาปัจจัยที่ทำนายการสำเร็จการศึกษาของนักศึกษาระดับปริญญาโท สาขาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, แขนงวิชาการวัดผลและประเมินผลการศึกษา, สาขาวิชาศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วันวิสาข์ แก้วสมบูรณ์, ทรงธรรม ธีระกุล, เสาวนีย์ แสงสีดำ และศศิธร ดีใหญ่. (2557). ปัจจัยในการสำเร็จการศึกษาล่าช้าของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ. สงขลา: หน่วยวิจัยสถาบันบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วิเศษ ภูมิวิชัย. (2558). สภาพปัญหาในการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต, 15(3), 87-93.
ศักรินทร์ ชนประชา. (2562). การศึกษาตลอดชีวิต. วารสาร AL-NUR บัณฑิตวิทยาลัย, 14(26), 159-175.
ศศิธร สุพันทวี. (2561). ปัญหาและอุปสรรคในการทำวิทยานิพนธ์ของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา โครงการศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชารัฐศาสตร์ (ภาคพิเศษ) มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารสหวิทยาการวิจัย : ฉบับบัณฑิตศึกษา, 7(1), 198-203.
สำนักมาตรฐานและประเมินผลอุดมศึกษา. (2560). เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2558 และเกณฑ์มาตรฐานที่เกี่ยวข้อง. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). คู่มือการเสริมสร้างวินัยนักเรียนในสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานด้านความรับผิดชอบและการตรงต่อเวลา. กรุงเทพฯ: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค.
สมจิตร์ แก้วมณี. (2551). ปัญหาในการทำวิทยานิพนธ์ของนักศึกษาระดับมหาบัณฑิต คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. สงขลา: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
เหมวรรณ คงทอง. (2550). อัตราผลตอบแทนจากการลงทุนทางการศึกษาในมหาวิทยาลัยของรัฐ : กรณีศึกษา คณะเศรษฐศาสตร์. วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต คณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กระทรวงศึกษาธิการ.
อังคณา พิมพอน. (2553). การวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติกเพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการสำเร็จการศึกษาตามหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา, บัณฑิตวิทยา, มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
อมรรัตน์ ทศพิมพ์. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อระยะเวลาของการสำเร็จการศึกษาของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
Akyürek, E., & Afacan, Ö. (2018). Problems Encountered During the Scientific Research Process in Graduate Education: The Institute of Educational Sciences. Higher Education Studies, 8(2), 47-57.
Buluc, B., & Gelisli, Y. (2014). Determination of the Problems of Graduate Students According to Student’ Viewpoints. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 116(1), 3317-3321.
Carmines, E. G., & McIver, J. P. (1981). Analyzing models with unobserved variables: Analysis of covariance structures. Pp. 65-115 in George W. Bohmstedt and Edward F. Borgatta, eds., Social Measurement. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Hair Jr, J. F., Black, W. C., Babin, B, J., Anderson, R.E. (2014). Multivariate Data Analysis (Seventh Ed.). United States of America: Pearson Education Limited Edinburgh Gate Harlow.
Hu, L., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling 6(1), 1-55.
Kline, R. B. (1998). Principles and practice of structural equation modeling. In A very readable introduction to the subject, with good coverage of assumptions and SEM’s relation to underlying regression, factor, and other techniques. NY: Guilford Press.
Pitchforth, J., Beames, S., Thomas, A., Falk, M., Farr, C., Gasson, S., Thamrin, S. A., & Mengersen, K. (2012). Factors affecting timely completion of a PhD: a complex systems approach. Journal of the Scholarship of Teaching and Learning, 12(4), 124-135.
Sverdlik, A., Hall, N. C., McAlpine, L., & Hubbard, K. (2018). Journeys of a PhD student and unaccompanied minors. International Journal of Doctoral Studies, 13, 361-388. https://doi.org/10.28945/4113
Ullman, J. B. (2001). Structural equation modeling. In Tabachnick, B.G., & Fidell, L.S. (2001). Using Multivariate Statistics (4th ed.), 653-771. Needham Heights, MA: Allyn & Bacon.
Young, S. N., Vanwyr, W. R., Schafer, M. A., Robertson, T. A., & Poore, A. V. (2019). Factors Affecting PhD Student Success. Int J Exerc Sci, 12(1), 34-45.
